برنامه دولت ژاپن براي گسترش كاربرد انرژي هسته اي
چشم بادامي ها، هسته اتم را مي شكافند
مترجم: وحيد رضا نعيمي
|
|
|
|
با بالا رفتن تقاضاي جهاني براي انرژي هسته اي در بحبوحه افزايش بهاي نفت و گاز و نگراني فزاينده زيست محيطي، ژاپن درصدد دستيابي به منابع جديد اورانيوم است. شركتهاي بزرگ تجاري ژاپن در حال بررسي سرمايه گذاري هاي چند ميليارد يني در طرح هاي استخراج اورانيوم هستند. بهمن ماه پارسال توشيبا شركت وستينگهاوس را به بهاي ۴/۵ ميليارد دلار خريد. وستينگهاوس كه در ساخت نيروگاه ها سابقه طولاني دارد، متعلق به شركت انگليسي نوكلير فيولز بود. دولت ژاپن كه اهميت زيادي به نيروي هسته اي مي دهد تا امنيت ملي انرژي كشور را تأمين كند، در نظر دارد به شركتهاي داخلي كمك كند تا در رقابت جهاني فزاينده براي دستيابي به سوخت نيروگاه هاي هسته اي توان بيشتري داشته باشند. از جمله كمك هاي مورد نظر، كمك مالي و پوشش بيمه اي سرمايه گذاري توسط سازمانهاي وابسته به دولت است. ژاپن از نظر تعداد نيروگاه هاي هسته اي غيرنظامي در مدار سومين كشور جهان است. درحالي كه چين و هند ساخت نيروگاه هاي هسته اي را براي برآوردن نيازهاي اقتصاد پررشد خود افزايش داده اند، بهاي اورانيوم بالا رفته است. برخي از كشورهاي صنعتي مانند آمريكا و انگليس پس از سالها تعليق در پي حوادث در نيروگاه تري مايل آيلند آمريكا در سال ۱۹۷۹ و چرنوبيل در اوكراين در سال ،۱۹۸۶ به ساختن نيروگاه هاي جديد هسته اي روي آورده اند.
توليد برق از انرژي هسته اي بار ديگر در پي گسترش نگراني هاي زيست محيطي و افزايش بهاي نفت و گاز مورد توجه قرار گرفته است. نيروگاه هاي هسته اي دي اكسيدكربن بسيار كمتري به نسبت نيروگاه هاي زغال سنگي توليد مي كنند. دي اكسيدكربن نقش اصلي را در ايجاد فرآيند گرم شدن آب و هوا ايفا مي كند. منابع تجديد پذير انرژي مانند باد و نيروي خورشيد به اندازه كافي و به بهاي مناسب در دسترس نيست.
سرمايه گذاري ژاپن
سرمايه گذاري خصوصي در معادن اورانيوم خارجي درنتيجه كاهش بهاي سوخت از سالهاي دهه ۱۹۹۰ پايين بوده است. در حال حاضر، فقط دو معدن اورانيوم خارجي با سرمايه گذاري شركتهاي ژاپني فعاليت مي كنند. معدن آكوتا در نيجر- با سهم ۲۵ درصدي ژاپن- و معدن مك كلين ليك در كانادا- با سهم ۵/۷ درصدي ژاپن- اين دو معدن هستند. شركت توسعه منابع اورانيوم ژاپن- استراليا سهمي ۶۴/۱۰ درصدي در معدن رنجر استراليا داشت كه در آذرماه پارسال آن را فروخت. حالا شركتهاي ژاپني ديگر بار توجه خود را به اورانيوم معطوف كرده اند. ايتوچو، شركت تجاري بزرگ ژاپن اعلام كرد قصد دارد با شركت اورانيوم ريسورسز در آمريكا به ارزيابي امكان توليد در معدن چرچ راك در ايالت نيومكزيكو بپردازد. ايتوچو حدود ۳۴ ميليون دلار براي سهم ۵۰ درصدي از طرح ياد شده هزينه خواهد كرد. اين معدن از سال ۲۰۰۹ حدود ۴۰۰ تن اورانيوم در سال توليد خواهد كرد كه حدود ۴درصد نياز سالانه ژاپن است. اين معدن حدود۱۰ سال عمر خواهد داشت و بخشي از نياز آمريكا و ژاپن را به اين ماده معدني برآورده خواهد كرد. در حال حاضر، ايتوچو حدود ۴۰۰۰ تن اورانيوم توليدي در استراليا، كانادا و قزاقستان را به مشتريان ژاپني مي فروشد. پارسال ايتوچو قرارداد خريد كنسانتره اورانيوم با قزاقستان امضا كرد كه براساس آن اين شركت ژاپني به مدت ۱۰ سال ۳۰۰۰ تن كنستانتره از اين كشور خريداري خواهد كرد.
اخيراً شركت سومي تومو به همراه شركت برق كانزاي كه دومين شركت توليد برق ژاپني است، براي توسعه معادن مين كودوك غربي در قزاقستان سرمايه گذاري كردند. اين دو شركت به ترتيب ۲۵ و۱۰ درصد در طرح ياد شده سهم دارند. هزينه ابتدايي طرح ۱۰۰ ميليون دلار است. توليد آزمايشي در سال ۲۰۰۷ و پس از پايان كارهاي ضروري شروع خواهد شد. توليد تجاري و كامل طرح به ميزان ۱۰۰۰ تن در سال تا سال ۲۰۱۰ آغاز خواهد شد. عمر معدن حدود۱۰ سال برآورد و در اين مدت حدود ۱۸۰۰۰تن اورانيوم توليد مي شود. شركت نيروي هسته اي قزاقستان در نظر دارد تا سال ۲۰۱۰ توليد اورانيوم را از طريق مشاركت خارجي به سالانه ۷۰۰۰ تن برساند.
تأكيد بر انرژي هسته اي
دولت ژاپن اكنون در آستانه تدوين راهبرد ملي جديد انرژي است كه از جمله خواهان افزايش توليد انرژي هسته اي خواهد شد. از ديگر ويژگي هاي اين راهبرد تأكيد بر كاهش وابستگي كشور به نفت تا سال۲۰۳۰ به۴۰ درصد يا كمتر از ميزان كنوني۵۰ درصد و ايجاد شركتهاي قدرتمند انرژي براي دستيابي به منابع خارجي است. ژاپن تقريباً تمام نفت خود را وارد مي كند. راهبرد جديد مشخصاً خواهان افزايش درصد انرژي هسته اي در توليد كل برق كشور از۳۰ درصد كنوني به۴۰ درصد يا بيشتر تا سال ۲۰۳۰ و نيز ايجاد چرخه سوخت هسته اي مي شود. آبان ماه سال گذشته كميسيون انرژي هسته اي ژاپن كه بالاترين نهاد تصميم گيري در اين حوزه و وابسته به دولت است، طرحي بلند مدت را تصويب كرد كه براساس آن چرخه سوخت هسته اي حفظ مي شود. به اين ترتيب تمام سوخت هسته اي مصرف شده براي استخراج پلوتونيوم و استفاده از آن به عنوان سوخت بازفرآوري مي شود.
برنامه چرخه سوخت هسته اي ژاپن در اسفند ماه وارد مرحله جديد شد كه كارخانه بازفرآوري سوخت هسته اي در استان آئوموري در شمال ژاپن به طور آزمايشي به كار افتاد. در اين طرح سوخت اكسيدي تركيبي پلوتونيوم- اورانيوم در راكتورهاي آب سبك سوزانده مي شود. پيش بيني مي شود نيروگاه روكاشو در تابستان ۲۰۰۷ به طور كامل وارد مدار شود. مقامات دولتي مي گويند بازيافت منابع اورانيوم از طريق چرخه سوخت هسته اي به ثبات عرضه انرژي كمك خواهد كرد.
۱۱ شركت انرژي ژاپن قصد دارند با آغاز طرح توليد برق پلوترمال سالانه ۵/۶ ميليون تن پلوتونيوم مصرف كنند. اتحاديه شركتهاي توليد برق ژاپن قصد دارد تا پايان سال ،۲۰۱۰ توليد برق پلوترمال را در ۱۶ تا ۱۸ نيروگاه آغاز كند. اين شركتها در نظر دارند در ابتدا از پلوتونيوم توليدي در خارج از كشور مانند انگليس و فرانسه و سپس از سال ۲۰۱۲ يا بعد از آن از پلوتونيوم داخلي استفاده كنند.
نگراني هاي مربوط به ايمني
اما بايد ديد آيا شركتهاي برق ژاپن كه پس از يك رشته حادثه با از بين رفتن اطمينان عمومي روبه رو هستند، مي توانند طرح هاي مربوط به نيروگاه هاي پلوترمال را اجرا كنند يا خير. براساس نظرسنجي هاي اخير، بيشتر ژاپني ها از گسترش توليد برق هسته اي حمايت مي كنند اما همچنان در مورد ايمني در اين نيروگاه ها نگران هستند. اين نگراني بخصوص در محل هاي استقرار نيروگاه ها بيشتر است. اخيراً دادگاهي در مركز ژاپن حكم داد كه راكتور دوم نيروگاه هسته اي شيكا تعطيل شود چون در برابر وقوع زلزله آسيب پذير است.
در آگوست ،۲۰۰۴ مهم ترين حادثه هسته اي در اين كشور رخ داد؛ يعني زماني كه آب داغ و بخار از لوله اي شكسته در نيروگاه مي هاما در استان فوكويي در مركز ژاپن نشت كرد و پنج نفر را كشت. حادثه ديگر نشت ۴۰ ليتر آب محتوي پلوتونيوم در كارخانه فرآوري روكاشو بود. اين نشت به سرعت مهار شد و به كسي آسيب نرسيد.
يك ويژگي ديگر آينده برنامه چرخه سوخت هسته اي ژاپن وضعيت راكتور FSB است كه بيشتر از مصرف خود، مواد همجوشي پذير توليد مي كند. در دسامبر ۱۹۹۵ نمونه اين راكتور در نيروگاهي در مركز ژاپن دچار نشت سديم و آتش سوزي شد و از آن به بعد تعطيل بوده است. هنوز معلوم نيست كار اين راكتور از چه هنگام از سر گرفته خواهد شد. حتي اگر طرح صنعت نيروي هسته اي ژاپن براي آغاز توليد برق با راكتور پلوترمال عملي شود، سوخت تركيبي اكسيد پلوتونيوم- اورانيوم فقط جايگزين ۱۰ درصد از سوخت اورانيوم در نيروگاه ها خواهد شد. از اين رو به گفته مقامات وزارت اقتصاد، تجارت و صنعت، عرضه ثابت اورانيوم براي تداوم فعاليت نيروگاه هاي هسته اي در ژاپن حياتي است.
هجوم جهاني براي دستيابي به اورانيوم
چين و هند، دو كشور پرجمعيت جهان، براي دستيابي به منابع انرژي از جمله اورانيوم به كشورهاي ديگر چشم دوخته اند. اين نياز به انرژي براي برآوردن تقاضاي اقتصاد داخلي به انرژي ضروري است. چين در نظر دارد ۳۲ نيروگاه هسته اي بسازد تا بتواند تا سال ۲۰۲۰ توليد نيروي هسته اي را پنج برابر كند. انتظار مي رود در طول ۲۰ سال آينده مجموعاً ۴۰ تا ۵۰ نيروگاه هسته اي بسازد و از اين رو به عرضه ثابت اورانيوم نياز دارد. هند قصد دارد تا سال ۲۰۱۲ ، ۱۷ راكتور بسازد تا ميزان انرژي هسته اي توليدي را سه برابر كند.
چين اخيراً قراردادي را با استراليا امضا كرد كه به چين اجازه مي دهد از اين كشور اورانيوم وارد كند. اين قرارداد در جريان سفر ون جيابائو نخست وزير چين به استراليا به امضا رسيد. براساس مفاد اين قرارداد، استراليا از سال ۲۰۱۰ هر سال ۲۰۰۰۰ تن متريك اورانيوم به چين صادر خواهد كرد. استراليا كه۴۰ درصد ذخاير شناخته شده اورانيوم جهان را دارد، فقط به كشورهاي عضو معاهده NPT مي فروشد. پيشتر اجراي چنين قراردادي امكان پذير نبود چون استراليا از آن بيم داشت كه چين از اين اورانيوم در برنامه تسليحات هسته اي استفاده كند. استراليا بر اين نكته اصرار مي كند كه خريداران اورانيوم با قرارداد دوجانبه ديگري موافقت كنند كه مانع از استفاده از اورانيوم براي مقاصد نظامي مي شود.
هند نيز به تازگي قراردادي جنجالي در حين مسافرت جورج بوش امضا كرد كه هنوز به تصويب كنگره آمريكا نرسيده است. براساس اين قرارداد، هند به فناوري هسته اي آمريكا دست پيدا مي كند، هر چند كه هند ان پي تي را امضا نكرده است. اين قرارداد درواقع مبين تغيير سياست آمريكاست كه پس از آزمايش سلاح هسته اي هند در سال ،۱۹۷۴ همكاري هسته اي را با آن محدود كرده بود.
در اسفندماه سال گذشته هند اعلام كرد روسيه با فروش اورانيوم براي مصرف در دو راكتور هسته اي موافقت كرده است. از سال ۱۹۷۴ كه پس از آزمايش هسته اي، آمريكا فروش اورانيوم را به هند متوقف كرد، روسيه و فرانسه به تناوب نياز دهلي نو را به اورانيوم برآورده كرده اند. در آن زمان هند گفته بود روسيه كه از اعضاي گروه عرضه كنندگان هسته اي است، مقدار محدودي سوخت اورانيوم براساس بند ايمني ان پي تي به آن مي فروشد. بند ياد شده اجازه مي دهد محموله سوخت هسته اي به كشورهايي كه ان پي تي را امضا نكرده اند، مانند هند، فرستاده شود. گروه ياد شده بر تجارت جهاني هسته اي نظارت مي كند.
انتظار مي رود تغيير سياست در شماري از كشورهاي صنعتي باعث افزايش تقاضا براي اورانيوم شود. آمريكا پس از حادثه تري مايل آيلند در سال ،۱۹۷۹ ساخت نيروگاه هاي هسته اي جديد را به حال تعليق درآورد. انگليس نيز از سال ۱۹۹۰ ساخت نيروگاه هاي هسته اي جديد را به حال تعليق درآورده است. اما پارسال آمريكا قانون سياست انرژي را به اجرا درآورد كه با اعطاي معافيتهاي مالياتي و ضمانتهاي اعتباري به شركتهاي توليد نيرو، از ساخت نيروگاه هاي هسته اي جديد حمايت مي كند. توني بلر نخست وزير انگليس نيز پارسال اعلام كرد از سرگيري ساخت نيروگاه هاي هسته اي جديد را بررسي خواهد كرد.
آمريكا بيشترين نيروگاه هاي هسته اي فعال جهان را دارد؛ يعني حدود ۱۰۳ نيروگاه و انگليس ۲۳ نيروگاه هسته اي دارد. در ابتداي سال حدود ۴۴۱ راكتور در سراسر جهان فعال و ۲۴ راكتور ديگر در دست ساخت بود و ساخت ۴۱ نيروگاه ديگر به تصويب رسيده است. ژاپن با ۵۵ نيروگاه هسته اي پس از آمريكا و فرانسه در مكان سوم قرار دارد. آژانس بين المللي انرژي كه مقر آن در پاريس است، برآورد كرده است تا سال ،۲۰۳۰ حدود ۲۰۰ ميليارد دلار صرف نيروگاه هاي هسته اي در سراسر جهان خواهد شد.
افزايش بهاي اورانيوم
در حال حاضر، تقاضاي جهاني براي مصرف اورانيوم در نيروگاه هاي هسته اي به حدود ۶۵۰۰۰ تن در سال برآورد مي شود. اما توليد سالانه در حد ۴۰۰۰۰ تن ثابت مانده است. اورانيوم استحصال شده از سلاح هاي هسته اي برچيده شد، با اين حال، ذخيره تجاري بين سالهاي ۱۹۸۵ تا ۲۰۰۳ حدود۵۰ درصد كاهش يافت، چون توليد كمتر از تقاضا بود. ژاپن سالانه ۸۰۰۰ تا ۸۵۰۰ تن اورانيوم براي توليد برق مصرف مي كند.
نگراني در مورد كاهش عرضه سبب شد تا بهاي محلي اورانيوم افزايش يابد. پس از دو بحران نفتي دهه،۱۹۷۰ بهاي اورانيوم افزايش يافت و به رقم بي سابقه هر پوند (كمتر از نيم كيلوگرم) ۴۰ دلار رسيد، اما پس از حوادث چرنوبيل و تري مايل آيلند كاهش يافت. در سال ،۲۰۰۲ بهاي هر پوند اورانيوم كمتر از ۱۰ دلار بود. اما در سالهاي اخير، بهاي اورانيوم همواره در حال افزايش بوده است. امسال اين بها با ۱۳ درصد افزايش به حدود هر پوند۴۰ دلار رسيده و ممكن است بالاتر هم رود. برخي تحليل گران معتقدند ممكن است بهاي هر پوند اورانيوم در سال جاري به حدود۵۴ دلار برسد. حجم ذخاير اورانيوم طبيعي جهان به حدود ۴ميليون تن برآورد مي شود. استراليا با ۹۳۰۰۰۰ تن بيشترين حجم ذخاير را دارد. پس از آن، قزاقستان با ۸۵۰۰۰۰ تن و كانادا با ۴۴۰۰۰۰ تن در مكانهاي دوم و سوم قرار دارند. آمريكا با ۳۵۰۰۰۰ تن در مكان پنجم است.
منبع: Japan Focus
|