گروه شهري _ تا پايان مهرماه سال جاري ۱۰۰ بامدار (سوله) چندمنظوره در مناطق مختلف شهرداري تهران به بهره برداري خواهد رسيد.
دكتر سيد منصور نصرآزاداني، مديرعامل سازمان فني _ عمراني شهرداري تهران با اعلام اين خبر افزود: اين پروژه از خردادماه سال ۸۳ آغاز شد و هدف از آن ايجاد فضايي در سطح شهر تهران بود تا در صورت بروز بحران و به ويژه زلزله جهت مديريت وضع شهر و فعاليت هاي عمومي ازجمله اسكان و امدادرساني مورد استفاده قرار گيرد. به همين دليل نام آن بامدارهاي بحران تعيين شد، اما به دليل استفاده از اين بامدارها در شرايط عادي براي تامين فضاي ورزشي بانوان، نحوه بهره برداري آنها چند منظوره اعلام گرديد.
دكتر نصر آزاداني لزوم احداث بامدارهاي بحران را يادآور شد و افزود: از حدود سال هاي ۶۵-،۶۴ زلزله به صورت يك پديده محتمل در سطح شهر تهران مطرح بوده است. بنابراين مديريت شهري ضمن استحكام و تقويت سازه ها و پيش بيني امكانات لازم در زمان وقوع، اقدام به برنامه ريزي براي احداث بامدارهاي متعدد نمود.مديرعامل سازمان فني عمراني شهرداري تهران با اشاره به گستردگي شهر تهران براي اجراي اين طرح گفت: در پيش بيني هاي اوليه، براي احداث ۱۲۰ بامدار برنامه ريزي شد. اما باتوجه به گستردگي تهران، احداث ۱۶۰ بامدار به تصويب رسيد كه در فاز اول، ۱۰۰ بامدار از اين تعداد جهت اجرا و تصميم گيري ابلاغ شده است.
نصر آزاداني با توجه به اهميت احداث اين سازه ها افزود: باتوجه به پيش بيني كه براي زلزله فرض مي شده، سعي شد تا از امكانات موازي بسيار گسترده اي براي اجراي اين پروژه استفاده شود. بنابراين هريك از شهرداري هاي ۲۲ گانه تهران، متولي تخصيص زمين و ساخت فونداسيون براي احداث اين سازه ها شدند. همچنين براي ساخت اسكلت فلزي اين پروژه با سه پيمانكار عقد قرارداد شد كه دو پيمانكار ۴۰ بامدار و يك پيمانكار نيز ۲۰ بامدار را ساخته و نصب كنند. از سويي براي پوشش اين ۱۰۰ بامدار با پيمانكار ديگر قرارداد بسته شد.
وي درمورد پيشرفت كار اين پروژه گفت: يكي از اين بامدارها به قرارگاه اختصاص يافت و ساخت ۹۹ بامدار ديگر به صورت متمركز، آغاز شد.در حال  حاضر از ۹۹ بامدار ساخت اسكلت حدود ۹۵ درصد از آنها به پايان رسيده و در حدود ۶۰ درصد از اسكلت اين بامدارها نيز انجام گرفته است. باتوجه به اينكه حدود ۵۰ درصد از زمين هاي احداث بامدارها به دليل پراكندگي و معارضين ملكي در سال ۸۴ تحويل شد و مابقي آن در اوايل سال ۸۵ تحويل پيمانكاران شد، پيش بيني مي شود كه مراحل ساخت آن رشد بيشتري بگيرد.
نصر آزاداني پيشرفت احداث اين تعداد بامدار را تا پايان سال ۸۴ ، ۸/۳ درصد اعلام كرد و افزود:« با تغيير مديريت و متمركزشدن سيستم مديريت جديد در ساخت پروژه ها در بخش معاونت فني و عمراني و ابلاغ آن به سازمان مهندسي عمران، در سه ماهه اول سال ۵/۱۸ درصد رشد در انجام كار داشته ايم.»
مديرعامل سازمان فني عمراني شهرداري تهران زمان بهره برداري از اين پروژه را با توجه به اضطرار آن تا پايان مهرماه اعلام كرد و گفت:« زمان قرارداد پيمانكاران تا پايان سال جاري است. اما با توجه به تحويل زمين ها و همچنين تاكيد دكتر قاليباف در راه اندازي اين پروژه، براي كاربري هاي عمومي به ويژه ورزش بانوان، يك تغيير زمانبندي در تكميل اين پروژه اعمال شده است. به طوري كه تا انتهاي شهريور ۷۰ درصد و پايان قطعي آن در اواخر مهرماه خواهد بود. بدين ترتيب به طور متوسط در هر منطقه شهرداري ۵/۴ بامدار وجود خواهد داشت.»
دكتر نصر آزاداني در پايان افزود:« البته به تناسب تكميل و آماده شدن بامدارها در مناطق مختلف باتوجه به فصل تابستان و نياز بانوان به ورزش، تلاش بر آنست تا بتوانيم، در اسرع وقت تعدادي از اين بامدارها را به بهره برداري برسانيم.»
اشاره: بامدار يك واژه اصيل فارسي است كه در برخي گويش هاي محلي همچون گيلكي و ... نيز به كار مي رود. اين واژه به معناي هر ساختماني است كه لزوما بام داشته باشد و به عنوان معادل فارسي واژه سوله به كار رفته است.

گروه شهري_ طرح جمع آوري مكانيزه پسماندهاي خشك ويژه اصناف و مشاغل تهران طي مراسمي با حضور مسئولين شهرداري،رئيس و اعضاي مجمع امور صنفي و اعضاي شوراياري و معتمدين محلات در فرهنگسراي انقلاب آغاز شد.
تاكنون طرحهاي بسياري براي تفكيك پسماندها يا نوع جمع آوري آنها به اجرا درآمده ولي هيچ كدام بر اساس نوع فعاليت توليدكننده پسماند نبوده است. در حال حاضر اصناف بخش قابل توجهي از زباله ها و پسماندهايي كه شهرداري جمع آوري مي كند توليد مي كنند و جالب اين كه بخش عمده اين پسماندها از نوع خشك بوده و به خوبي قابل تفكيك و بازيافت هستند.به گزارش روابط عمومي سازمان بازيافت و تبديل مواد شهرداري تهران از اين پس اصناف و كسبه، پسماندهاي خشك را در مخازن مجزا ذخيره مي كنند تا به وسيله خودروهاي ويژه به صورت مكانيزه جمع آوري شود.
دكتر ابراهيمي مديرعامل سازمان بازيافت در اين مراسم كه همزمان با روز اصناف برگزار شد اعلام كرد: اين طرح در حال حاضر در منطقه ۱۱ با اولويت خيابانهاي جمهوري و ولي عصر آغاز شده و به تدريج كليه نواحي و مناطق را دربر خواهد گرفت و به تناسب پيشرفت جمع آوري مكانيزه زباله هاي عادي، پسماندهاي خشك واحدهاي تجاري و اداري نيز به صورت مكانيزه جمع آوري مي شود.وي اضافه كرد: مشاركت اصناف و كسبه در تفكيك پسماندها در مبدأ نقش بسيار موثري در پيشبرد طرح خواهد داشت و اميدواريم همچون ساير شهروندان، ما را در اجراي طرح هاي شهري و زيست محيطي ياري كنند تا در آينده نزديك شهري عاري از هرگونه آلودگي را شاهد باشيم.نوده فراهاني مسئول مجمع امور صنفي خدماتي و توزيعي شهر تهران اجراي اين طرح را بسيار موثر خواند و گفت: اصناف و كسبه تلاش خواهند داشت تا با همكاري كاركنان سازمان بازيافت شهرداري تهران، به پاكيزگي و زيباسازي شهر كمك كنند. او اضافه كرد: فرهنگ سازي براي اجراي طرحهاي شهري بسيار مهم و ضروري است و بايد ابتدا بسترهاي فرهنگي مناسب را در بين شهروندان فراهم كرد.

سال ۱۹۵۰ پس از طغيان رود «يانگ تسه» ، مائو، رهبر چين كمونيست، شعري در وصف يك سد بر روي اين رودخانه سرود و آرزو كرد تا اين سد رؤيايي يكي از معجزه هاي دنياي مدرن باشد. ماه گذشته، بيستم مي سال ۲۰۰۶ در جشن كوچكي كه براي يك كار بزرگ برپا شده بود «لي يانگسان» مدير طرح سد «تري گوجس» وقتي آخرين «پاكت» بتون مصرفي سد را ريخت گفت : به همه مردم چين اعلام مي كنم كه ساخت سد به اتمام رسيد. صداي او را دنيا شنيد و عنوان خبرها شد ،اما رسانه هاي ايراني كم توجهي كردند و از كنار اين اتفاق مهم گذشتند.
مهندسان و كارگران چيني يك سازه جديد تاريخي را پس از ديوار بلند و پرآوازه خود به فهرست بناهاي كشورشان اضافه كردند تا جهانگردان بيشتري را به ديدن عجايب سرزمين زردها فراخوانند.
دكتر «سون يات سن» پيشگام انقلاب دموكراتيك چين، اولين كسي بود كه احداث اين سد را در بين سه رشته كوه آهكي «گورجس» مطرح كرد و از اين رو آن  را تري گورجس يا سه دره ناميدند.علاوه بر مهار آب رودخانه يانگ تسه، توليد برق و تجارت آبي از اهداف جدي اين سد است. ۲۶ نيروگاه آبي،روزانه ۲۱هزار مگاوات برق را كه ۹/۱درصدكل برق مصرفي چين است، توليد مي كنند، توليد كل برق ايران ۳۰ هزار مگاوات در روز است. ظرفيت مخزن سد «تري گورجس» ۲۷ ميليارد مترمكعب است، اين رقم را فراموش نبايد كرد. در ايران حدود ۲۸۰ سد تاكنون ساخته شده است كه مجموع ظرفيت مخزن اين سدها ۳۲ميليارد مترمكعب است. يعني تنها ۵ ميليارد مترمكعب بيشتر از سد «تري گورجس» . قياس سدهاي ايران با «تري گورجس» مع الفارق است، اما مي تواند بانگي باشد و هشداري و شايد تكاني كه بفهميم در دنيا چه مي گذرد و عزم مان را جزم كنيم كه باقيمانده آبي را كه هنوز مهار نكرده ايم تا قطره آخر استحصال كنيم. سدسازي كار ساده اي نيست، مشكلات فراوان دارد. درياچه سد «تري گورجس» ۱۳ شهر، ۱۴۰ شهرك، ۱۳۵۲ روستا، ۶۵۷ كارخانه و ۳۰ هزار هكتار اراضي كشاورزي را زير آب مي برد. ۳/۱ ميليون نفر از جمعيت چين به خاطر اين سد بي خانمان شدند و مجبور به ترك خانه هاي خويش، طرفداران محيط زيست، كشاورزان، مردم محلي و... اعتراض كردند. حتي روزنامه نگاري به خاطر اعتراض نسبت به ساخت سد، زنداني شد، اما اين سد ساخته شد. سدسازي براي حفظ حيات و تداوم امنيت ملي لازم است. اما نمي شود در كارها و پروژه هاي بزرگ همه را راضي كرد. به محض اين كه كلنگ احداث سد زده مي شود، همه مالكان به دنبال فروش چند برابر زمينند و وقتي سد آبگيري مي شود و محيط تغيير مي كند، مالكان جديدي مدعي مي شوند كه همه از جاهاي دوردست آمده اند.
اين مدعيان بيشتر از دستگاه هاي اجرايي صاحب نفوذند و با جنجال مي توانند همه تلاش هاي سازندگان را به باد دهند. ساكنان محلي دوست ندارند، خانه و كاشانه آبا و اجدادي شان را رها كنند. طرفداران محيط زيست گلايه مي كنند كه سيستم اكولوژيكي منطقه به هم خواهد ريخت.
دوستداران ميراث باستاني از غرق شدن دفينه ها غصه مي خورند و قس عليهذه. اما همه اين ها بدون وجود انسان به چه درد مي خورد. محيط زيست بدون آدم به چه كارمان مي آيد؟ ميراث فرهنگي براي يك سرزمين خالي از سكنه – به خاطر خشكسالي و كم آبي– چه فايده اي دارد. كارهاي بزرگ و سترگ هميشه دل اندكي را نيز ناشاد مي كند. اما آيا بايد به بهاي شادي عده اي قليل، ناشادي و ناامني يك كشور را در درازمدت خريد. قاعده فقه اثني عشري است كه الجمع مهما امكن اولي من الطرح . تا جايي كه مي توان بايد همه چيز را با هم داشت و هيچ چيز را به خاطر ديگري فدا نكرد. اما اگر نشد، نبايد كارهاي بزرگ به پاي خواسته هاي كوچك قرباني شود.
چيني ها 13 سال پيش تصميم گرفتند كه اين كار بزرگ را با همه مشكلات انجام دهند، در جهت به ثمر رسيدن آن، يك دولت تشكيل دادند، تا آن جا كه براي تربيت نيروي انساني دست اندركار ساخت و بهره برداري سد در آن جا دانشگاهي نيز تأسيس كردند.
آنها به خوبي دريافتند كه حجم يافته ها آن قدر زياد هست كه برايش اين همه هزينه را همراه با 25 ميليارد دلار اعتبار و يك صد كشته پرداخت كنند. چيني ها كه طولاني ترين ديوار دنيا را دارند، امروز صاحب بزرگترين بالابر جهان بر روي اين سد شده اند، تا كشتي ها را از يك طرف سد به طرف ديگر منتقل كنند. مهندسان و كارگران جبهه سدسازي و مهار آب و انتقال آن نيكو كار مي كنند. كار نيكو از پر كردن آب درياچه سد پيداست. بر همه آنان كه كار نيكو مي كنند، درود.
* مديرعامل شركت آب منطقه اي تهران

گروه شهري_ مطالعات كارشناسي محوطه اطراف پارك سوار آزادي و ايستگاه متروي صادقيه توسط مشاور، به منظور ساماندهي اين دو مركز پر رفت و آمد غرب تهران هم زمان با بازديد معاون حمل و نقل و ترافيك شهرداري تهران در فهرست پروژه هاي ترافيكي منطقه پنج گنجانده شد.به گزارش روابط  عمومي معاونت حمل و نقل و ترافيك شهرداري تهران، مهندس مهرداد تقي زاده در جريان اين ديدار اظهار كرد: در حال حاضر در منطقه پنج به جز چند نقطه، از جمله محدوده پيراموني پارك سوار آزادي و ايستگاه متروي صادقيه، مشكل ترافيكي حادي وجود ندارد.
معاون شهردار تهران با تاكيد بر اهميت مطالعات ترافيكي به عنوان پشتوانه هرگونه پروژه حمل و نقلي، افزود: با آينده نگري و دورانديشي بايد به نحوي برنامه ريزي و اقدام شود كه منطقه پنج هيچ گاه با مشكل ترافيكي عمده اي روبه رو نشود.
مهندس تقي زاده در پايان بازديد از جديدترين پروژه هاي ترافيكي غرب تهران، گفت: بزرگراه در دست احداث آسيا كه شمال غرب شهر را به جنوب غرب متصل مي كند، از طريق تجهيز به امكانات كنترل ترافيك و زيرساخت هاي نرم افزاري از جمله شبكه فيبر نوري به عنوان مسيري هوشمند به كامل ترين بزرگراه تهران تبديل خواهد شد.همچنين شهردار منطقه پنج نيز ضرورت مطالعات كارشناسي در كليه پروژه هاي عمران شهري را مورد تاكيد قرار داد و خاطرنشان كرد: منطقه پنج مي تواند بهترين منطقه تهران باشد، كما اين كه در حال حاضر شبكه معابر اين منطقه در بين مناطق تهران كم نظير است.

گروه شهري - شهرداري تهران هر روز به ازاي هر نفر حدود ۲۰۰ تومان صرف هزينه هاي جاري و نگهداشت سطح موجود مي كند.به گزارش روابط عمومي شهرداري تهران، دكتر حسين محمد پورزرندي، معاون مالي و اداري شهرداري گفت: شهرداري تهران حتي اگر هيچ  گونه فعاليت عمراني- اجتماعي و فرهنگي نداشته باشد بايد به ازاي هر نفر ۲۰۰ تومان صرف هزينه هاي جاري و نگهداشت سطح موجود كند.وي افزود: اين در حالي است كه كل دريافتي شهرداري تهران از شهروندان در حال حاضر به ازاي هر نفر حدود ۲۶ تومان در روز است.معاون مالي- اداري شهرداري تهران با تاكيد بر اعتقاد مديريت شهري به توسعه تهران گفت: در كنار تمام محدوديت هاي مالي حدود ۳۰ درصد پروژه هاي شهرداري در حال حاضر سه شيفته فعال هستند و هيچ پروژه اي در سطح شهر تعطيل نيست.
وي سرعت بخشيدن به روند پروژه هاي توسعه اي شهر را نيازمند درآمدهاي پايدار دانست و گفت: از سال ۶۳ تاكنون شهرداري ها هزينه هاي خود را بدون كمك هاي دولت تامين مي كنند.
وي عوارض نوسازي، كسب و پيشه و بهاي خدمات را از جمله عوارض پايدار براي شهرداري عنوان كرد و گفت: اين در حالي است كه شهروندان فقط ۱۴ درصد هزينه هاي جاري شهر را از طريق اين گونه عوارض تامين مي كنند.

پايگاه اطلاع رساني شهرسازي و معماري: آنچه از طرف كارشناسان تحت عنوان كمك دولت به شهرداري پايتخت مطرح مي شود، وظيفه است و نه كمك.
كمال اطهاري عضو هيات علمي مركز مطالعات و تحقيقات شهرسازي و معماري با بيان اين مطلب گفت: در تمام نقاط دنيا، دولت به دليل هزينه هايي كه به پايتخت تحميل مي كند، به شهرداري آن شهر كمك مالي مي كند. در واقع دولت بايد هزينه حجم بالاي مسئوليت هاي شهرداري و نقش تعيين كننده فعاليتهاي اين سازمان در زندگي روزمره مردم را با تامين هزينه ها جبران كند.اين كارشناس شهري ادامه داد: ادارات وبنگاه هاي دولتي در تهران قرار گرفته اند و از امكاناتي كه شهرداري به عنوان مثال براي حمل ونقل عمومي مهيا كرده است استفاده مي كنند. به همين دليل عوارض بسياري به شهر تحميل مي كنند.
اطهاري افزود: علاوه بر اين دولت ماليات مستغلات را كه از محل فعاليت شهرداريها به دست مي آيد را دريافت مي كند. درحالي كه ارزش افزوده اي كه براي واحدهاي تجاري ومسكوني پايتخت بدست مي آيد، ناشي از فعاليتهايي همچون ايجاد فضاي سبز، ساخت بلوار و ساير فعاليت هايي است كه شهرداري براي تهران انجام داده است.وي با بيان اينكه اين ماليات تقريبا نيمي از بودجه عمراني شهرداري است، عنوان كرد: حتي اگر دولت همان مالياتي را كه از شهر جمع آوري مي كند در اختيار شهرداري قرار دهد، ديگر احتياجي هم به ساير كمكها نخواهد بود.

علي مريخي