اسدالله بيرانوند با اظهار شادماني از به ثمررسيدن تلاش هاي فراوان براي ثبت جهاني بيستون مي گويد: ثبت اين اثر بي نظير در فهرست جهاني، اهميت والاي آن را نشان مي دهد. اگر بيستون را يك ايران كوچك بدانيم، اصلاً گزاف نيست. بيستون با ارتفاع و زيبايي خاص خود و آثار تاريخي در يك محدوده ۵۰ كيلومتر مربعي، در واقع تاريخ ايران است كه از صدهزار سال پيش تا امروز از آغاز غارنشيني، شروع معماري و تطور و تحول تاريخي سكونتگاه انسان ها بوده است.
مديركل ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري كرمانشاه مي گويد: استان كرمانشاه به رغم پيشينه تاريخي درخشان، طبيعت زيبا و قابليت توريسم روستايي و عشايري، كمتر مورد توجه بوده؛ به ويژه در امر گردشگري، ارزش و موقعيت آن به فراموشي سپرده شده است. حالا با جهاني شدن اثر تاريخي- فرهنگي بيستون، ما در آغاز راه معرفي استان به مردم كشورمان و گردشگران اقصي نقاط جهان قرار گرفته ايم و سفر آقاي رئيس جمهور و اعضاي كابينه، فرصتي طلايي براي استان است تا قابليت هاي استان به تصويب هيات دولت برسد.
وي افزود: استان كرمانشاه روستاهاي زيبايي از نظر تاريخي و گردشگري دارد كه ۱۴روستا بر اساس تفاهم نامه تصويب شده ميان سازمان ميراث فرهنگي، وزارت كشور، بنياد مسكن و بانك كشاورزي، اين روستاها ساماندهي مي شود. روستاهاي هجيج، شمشير، داريان، روستاهاي منطقه جوانرود، روستاي گلين و شالان، روستاي ريجاب و بان زرده از جمله اين روستاهاي انتخاب شده به شمار مي آيند.
بيرانوند گفت: آثار تاريخي و فرهنگي بسياري در طبيعت دل انگيز استان وجود دارد كه رضايت هر گردشگري را جلب مي كند. در شهر كرمانشاه، طاق بستان، تكيه معاون الملك، تكيه بيگلربيگي، سراب نيلوفر، تالاب هشيلان، كليساي قلب مقدس مسيح، خانه خواجه باروخ، بازار كرمانشاه، گور دخمه سان رستم، غار دواشكفت، مسجد عمادالدوله، يل كهنه دوره صفوي و پارك زيباي كوهستان از آثار پراهميت به شمار مي آيند.
همچنين در بيستون، نقش برجسته و كتيبه داريوش اول، نقش برجسته بلاش، كتيبه شيخ عليخان و نقش مهرداد، فرهاد تراش، نقش برجسته هركول، كاروانسراي دوره صفوي، گور دخمه برناج، سراب بيستون و پل هاي قوزيونه، خسرو و پل بيستون دوره ساساني، غار شكارچيان و گور دخمه هاي هرسيني و حوض سنگي، تخت شيرين، پارك شهر و قلعه سرماچ دوره ساساني و پل چهر اين شهر، غار حيرت انگيز قوري قلعه، سراب و گور دخمه شهرستان روانسر، روستاهاي پاوه با لاله هاي واژگون كوه هاي دالاهو و تنگه داريان، مناظر زيباي شهرستان ثلاث باباجاني، طاق گرا و طبيعت فرح انگيز ريجاب، قلعه يزدگرد در اسلام آباد و دالاهو، روستاي گلين، گور دخمه و سراب گيلان غرب و نقش برجسته آنوباني ني، گور دخمه دكان داوود و آبشار پيران و ده ها اثر ارزشمند ديگر در پل ذهاب و آتشكده چهارقاپي، كاخ خسرو، بان قلعه و كاروانسراي قصرشيرين، نمونه هاي گرانبهايي از آثار والاي اين استان محسوب مي شود.
هم اكنون در موزه هاي مردم شناسي، لباس و زيورآلات در تكيه معاون الملك، قطره اي از درياي شگفتي ها به نمايش گذاشته شده كه امسال با بهره برداري از موزه بزرگ در دست احداث، آثار بيشتري ارائه خواهد شد.
بيستون
مليحه مهدي آبادي- مدير پايگاه فرهنگي تاريخي بيستون- نيز گفت: با ثبت جهاني بيستون، بايد امكانات اين اثر تاريخي هم مورد پذيرش مراكز جهاني باشد. وي محصوركردن محوطه بيستون را يكي از ضروري ترين اقدامات برشمرد و افزود: رفت و آمد ساكنان شهرك هاي اطراف بيستون و حركت مداوم موتورسواران، وضع ناهنجاري دارد كه با محصوركردن محوطه، اين مشكل از ميان خواهد رفت.
گسترش فضاي سبز، نصب تابلوهاي راهنما به زبان هاي فارسي و خارجي، اصلاح سيستم آبرساني، تامين نور و نورپردازي مكان به طوري كه گردشگران هنگام شب نيز بتوانند از بيستون ديدن كنند و محوطه سازي مناسب براي استراحت و رفع خستگي بازديدكنندگان، از جمله اقداماتي است كه اجراي آنها در دستور كار پايگاه قرار دارد.
خانم مهدي آبادي افزود: ثبت جهاني بيستون يك اتفاق غرورانگيز ملي بود كه در سايه كار گروهي به نتيجه رسيد و ما بايد از اين موفقيت، حفاظت و نگهباني كنيم. از سويي با فراهم ساختن امكانات استاندارد مربوط به يك اثر جهاني و معرفي شايسته اثر به جهانيان بايد تلاش كنيم و از سوي ديگر بايد از عوامل آسيب رسان جلوگيري شود و در اين راستا احداث كارگاه هاي صنعتي و كارخانه ها و توسعه واحدهايي از قبيل پتروشيمي در حريم بيستون بر اساس قوانين وضع شده، با ثبت جهاني يك اثر تاريخي منافات دارد و در صورتي كه احداث شهرك هاي صنعتي و ايجاد كارخانه ها در حريم بيستون ادامه داشته باشد، بازهم شاهد چالش ديگري مانند آنچه كه براي ميدان نقش جهان اصفهان پيش آمد خواهيم بود و چه بسا بيستون از ثبت جهاني خارج شود. حيف است اين فرصت به دست آمده را از دست بدهيم. كارخانه ها و كارگاه هاي صنعتي را در همه جاي استان مي توان احداث كرد، ولي در حريم بيستون به عنوان يك اثر ثبت شده جهاني، هرگز!

گروه علمي، فرهنگي-خوردن، يكي از عمومي ترين تفريحات بشري بوده و هست. تفريحي ضروري كه قدمتي همپاي نوع بشر دارد و حال بنا به ضرورت و خلاقيت بشري به يكي از هنرهاي اصيل هر سرزمين و يكي از ويژگي هاي مهم و اصلي فرهنگ هر جامعه بدل شده  است.
تحقيقات نشان مي دهد ايرانيان نخستين مردمي  بودند كه به طبخ غذا پرداختند. آش، سوپ، ميرزاقاسمي  با چهار هزار سال قدمت نشان از تمدن ايرانيان دارد. ابتدايي ترين غذاها از گياهان تهيه مي شد و از روغن گياهي براي آشپزي استفاده مي كردند. اكنون در قرن بيست و يكم پزشكان براي رژيم درماني و غذا درماني اين غذاها را توصيه مي كنند. بهداشت علم تغذيه در اين گونه غذاها بيشتر از غذاهاي جديدالاختراع است. بر پايه تحقيقات انجام شده بيش از ۲۲۰۰ نوع غذاي ايراني شناسايي شده  است كه۱۸۰۰ نوع از اين غذاها به عنوان غذاي مستقل و ۴۰۰ نوع به عنوان زيرگونه شناسايي شده اند. اما حتي اين گنجينه بزرگ غذايي و اين تعدد و تنوع موجود نيز نتوانسته  است در برابر موج مدرنيته، زندگي صنعتي و جهاني شدن از ذائقه و فرهنگ غذايي ايراني دفاع كند. به نظر مي رسد هجوم ذائقه ايراني به سمت فست فودها و يا غذاهاي آماده، فرهنگ غذاي سنتي كشورمان را با خطر نابودي مواجه كرده  است. به باور متخصصان، انقلابي بزرگ در ذائقه ايراني، سلامت ايرانيان و فرهنگ غذايي، آنها را در معرض خطري جدي قرار داده است.
در حال حاضر ۴۸۰ نوع غذا در ايران به شيوه هاي غلط طبخ مي شود كه مي تواند مضرات زيادي به همراه داشته  باشد و طبخ ۱۴۰۰ نوع غذاي ايراني به كلي منسوخ شده  است و حتي نامي  از آنها در اذهان وجود ندارد. بر پايه تحقيقات، ما ايرانيان ۱۰۷ نوع غذا با قابليت آماده سازي سريع داريم و اين تنوع براي غذاهاي فست فود بسيار عجيب است. اين در حالي است كه كشورهاي مختلف دنبال غذاهايي با قابليت آماده سازي سريع و فوري هستند، با وجود اين ايرانيان هيچ اهتمامي براي احيا و معرفي غذاهايشان به دنيا نمي رود.
متاسفانه تحقيقات، خبر از انقراض ۱۴۰۰ نوع غذا در ۲۸ استان كشورمان مي دهند و چنانچه اين غذاها منسوخ شود پتانسيل بزرگي از جاذبه هاي مان را از دست مي دهيم.
از ديگر سو، غذاهاي صنعتي و فرآوري شده به سرعت جاي خود را در ميان سفره هاي ايراني باز مي كند و بنگاه ها و كارتل هاي بزرگ اقتصادي به خصوص كارتل هاي بين المللي روغن و شكر در پي سود بيشتر مي كوشند تا ذائقه مردم در سراسر جهان را به سوي غذاهاي چرب و شيرين سوق دهند.
پيروزي اين سياست ها را اكنون به راحتي مي توانيم در فرهنگ غذايي جوامع مختلف ببينيم و نمونه بارز آن مك دونالد آمريكايي است كه با بيش از ۲۵ هزار شعبه در سطح دنيا مدام در حال گسترش است. فراموش شدن غذاهاي اصيل و سنتي و بومي يعني فراموش شدن بخشي از هويت فرهنگي يك جامعه و اضمحلال بخش مهمي  از جاذبه هاي يك كشور. ايران در حالي اين بخش از جاذبه را از دست مي دهد كه يكي از متنوع ترين منوهاي غذايي دنيا را دارد اما بسياري از توريست ها كه به ايران سفر مي كنند با مشكل غذاهاي اغلب رستوران ها و هتل هاي ايراني كه محدود به تعداد اندكي از انواع كباب ها و پلوها شده  است مواجه مي شوند.

گروه علمي، فرهنگي- مسجد حاج رضا كه توسط يكي از خيرين دوران قاجار به نام حاج   رضا ساخته شده است، قديمي ترين مسجد شهر اهواز است كه از دوران ساخت آن تاكنون، در خيابان آزادگان نبش خيابان كاوه همچنان محكم و پابرجا است
اين بناي منحصربه فرد با كاشيكاري هاي هفت رنگ و دو مناره كاشيكاري شده در سال ۸۱ در فهرست آثار ملي(به شماره ۷۹۲۸) به ثبت رسيد. آجر، سنگ و كاشي از مصالح اصلي به كار رفته در بناي اين مسجد است.
مسجد حاج رضا مانند ساير بناهاي دوره قاجاريه داراي شبستان است و سقف طاق و تويزه دارد. يكي از مناره هاي اين مسجد در دوران جنگ تحميلي مورد اصابت خمپاره قرار گرفت و كمي كج شد.
در سال ۸۳ هيأت امناي مسجد با نظارت محدود سازمان ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري خوزستان بنا را تعمير كردند.
قديمي ترين مسجد استان خوزستان مسجد جامع شوشتر است كه در سال ۲۴۵ هجري قمري در زمان سيزدهمين خليفه عباسي المعتزبالله المتوكل و در دوران حضرت امام حسن عسگري(ع) در شهر شوشتر كار ساخت آن آغاز شد و در زمان خليفه بيست ونهم المسترشد بالله به پايان رسيد.
اكنون اين مسجد با اقدامات مرمتي كه ازسوي اداره ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري در جهت حفظ و احياي آن انجام شده همچنان پابرجاست و مردم در آن به اقامه نماز مي پردازند.
تكميل و مرمت آجركاري هاي پاي منار و سردر ضلع شرقي، ترميم سقف شبستان، ترميم عايق بام، بهسازي ديواره غربي و ايجاد تأسيسات سرمايش و گرمايش درون شبستان با توجه به اينكه اين مسجد درحال حاضر مورد استفاده عموم قرار مي گيرد، از جمله اقدامات صورت گرفته در طرح مرمتي آن است.
پيش از اين استفاده از كولر آبي در شبستان به دليل رطوبت زايي در فضا روند آسيب رساني بنا را تسريع مي كرد.
اقدامات مرمتي دراين مسجد طي دو مرحله از سال ۸۰ تا ۸۱ و در سال ۸۴ صورت گرفته است و تاكنون ادامه دارد.