دكتر محمدرضا حافظي رئيس جامعه خيرين مدرسه ساز كشور همراه با دو تن از اعضاي اين جامعه از روزنامه همشهري بازديد كردند. در پايان بازديدشان از همشهري با دكتر حافظي گفت وگو كرديم كه در پي مي آيد.
دكتر حافظي از همه كساني كه دستي در كار خير دارند خواست تا عضو جامعه خيرين مدرسه ساز كشور شوند. جامعه خيرين هشت سال است كه در خيابان شريعتي، بالاتر از پل صدر، كوچه شهيد ميرزاپور(سهيل سابق)، پلاك 9 واقع شده است. تلفن جامعه خيرين 2-22242021 است. اگر همتي براي مدرسه سازي و قدرتي براي قرار دادن آجري در بناي رفيع فرهنگ و آموزش داريد، بسم الله.
او مرغ آتش بود. از شراره  هاي غم سوخت و چون شعله هاي سركش جانش فرونشست، از دل خاكسترهاي پيكرش عشقي متولد شد تا او دوباره زندگي را آغاز كند. او با اين عشق پر باز كرد و سرانجام پرواز كرد و با پروازش كودكاني را كه چشم  به كالسكه هاي زرين دوخته بودند با خود به قلمروهاي طلايي شان برد.
محمدرضا حافظي يك مدرسه ساز است. رئيس جامعه خيرين مدرسه ساز كشور كه هشت سال پيش با جمعي 9 نفره كارشان را آغاز كردند و اكنون با 15 هزار عضو، با عشق و علاقه مدرسه مي سازند.
اما ساخت اولين مدرسه توسط او با غمي سنگين همراه بود؛ غمي كه او را به سمت كارهاي خير و مدرسه سازي رهنمون ساخت. آن طور كه حافظي مي گويد: هشت سال پيش بود. هنوز لحظاتي به تحويل سال نو باقي مانده بود كه تلفن منزل ما به صدا درمي آيد، خبر مثل شراره آتش بر جانم نشست. وقتي گوشي تلفن را گذاشتم، سال نو تحويل شد. پسرم و عروسم را از دست داده بودم. به اين فكر مي كردم كه قرار بود عصاي زندگي و پيري من باشد، اما فرزندم در سن بيست و چهار سالگي طي حادثه اي در جاده شمال جان به جان آفرين تسليم كرد. قرار بود مراسم عروسي پسرم و همسرش را چند وقت بعد برگزار كنيم، خانه اي هم از قبل براي آنها خريده بودم. اما به ناگاه همه اميدم را از دست دادم. وقتي با اين حادثه كنار آمدم، تصميم تازه اي گرفتم. خانه آنها را فروختم و با پول آن مدرسه اي در بروجرد ساختم. اكنون اين مدرسه 1200 دانش آموز دارد و احساس مي كنم نه اين كه فرزندي از دست داده ام، بلكه 1200 فرزند براي من متولد شده است. در مراسم افتتاح اين مدرسه، حسين مظفر وزير آموزش و پرورش وقت كه از همه جزييات ساخت مدرسه اطلاع داشت، گفته بود: در زندگي انسان ها ممكن است مشكلاتي پيش بيايد كه بسيار سخت و ناگوار باشد، اما همين مشكل، عامل تحول و دگرگوني مهم در زندگي آن شخص و اطرافيانش  شود.
اما شيريني ساخت اين مدرسه و هلهله و شادي بچه هايي كه در مراسم افتتاحيه آن شركت كرده بودند، باعث شد كه حافظي مدرسه سازي را ادامه دهد و اكنون مي  بينيم كه 30 درصد مدرسه هاي كشور به همت خيرين مدرسه ساز ساخته شده است. حافظي درباره مدرسه سازي توسط مردم مي گويد: هر سال شاهد رشد صعودي ايثار خيرين مدرسه ساز نسبت به سال قبل هستيم. مثلاً پارسال تعهد خيرين مدرسه ساز 276 ميليارد تومان بود، ولي امسال اين رقم به 300 ميليارد تومان تومان رسيده است. در حال حاضر 15 هزار مدرسه ساز در داخل و 400 نفر در خارج از كشور با جامعه خيرين مدرسه ساز همكاري مي كنند كه تعداد آنها روزافزون است.
وي درباره پيشنهاد جديد خيرين مدرسه ساز كه به تصويب شوراي عالي آموزش و پرورش رسيده است توضيح مي دهد و مي گويد: بر اساس پيشنهاد جامعه خيرين مدرسه ساز اگر 50 درصد از يك مدرسه توسط فرد خيري ساخته شود، با درخواست كتبي او، مدرسه به صورت هيأت امنايي اداره خواهد شد. هيأت امنا هم شامل مدير مدرسه، نماينده شوراي دبيران، نماينده انجمن اوليا ء و مربيان و فرد خير خواهد بود.محمدرضا حافظي كه دكتراي مديريت خود را از نيوپرت كاليفرنيا گرفته است.
درباره ساز و كار جامعه خيرين مدرسه ساز مي گويد: جامعه خيرين مدرسه ساز در 30 استان كشور هسته مركزي تشكيل داده است. اعضاي هيأت امنا و هيأت مديره جامعه نيز شامل هفت عضو مردمي و 2 نفر به مناسبت  شخصيت حقوقي شان هستند. بنابراين هيأت امناي مجمع شامل هفت عضو مردمي، وزير آموزش و پرورش وقت و معاون عمراني وزارت آموزش و پرورش است. هيأت امناي مجمع در هريك از استان ها نيز شامل هفت عضو مردمي، رئيس وقت سازمان آموزش و پرورش و مديركل نوسازي است. همين نسبت در شهرهاي تابعه هر استان رعايت مي شود و هيأت امنا متشكل از هفت عضو مردمي، رئيس آموزش و پرورش شهر و نماينده اداره كل نوسازي است.
نيك انديشان پاك باز
حافظي مدير موفقي است؛ نه به خاطر اين كه او و همراهانش تعداد زيادي مدرسه ساخته اند و نه به خاطر اين كه دامنه شهرت آنها به خارج از كشور رسيده و اكنون جمعي از متمكنين ايراني دور از وطن، همكاري نزديكي با جامعه خيرين دارند، بلكه به خاطر موفقيت تحسين برانگيز او در جلب اعتماد كساني كه مي خواهند پول شان در كار خير هزينه شود. حافظي خاطره هاي آموزنده اي از هشت سال تلاش در مدرسه سازي دارد؛ خاطره هايي كه شنيدني است و نشان مي دهد هنوز حس پاك عاطفه در دل ها زنده است.
در بيان خاطره ها، علي رضا گودرزي مديرعامل جامعه خيرين مدرسه ساز و خانم احترام فرنو عضو مجمع خيرين مدرسه ساز تهران كه همراه با حافظي به همشهري آمده بودند، او را همراهي مي كردند. گفت وگو با اين جمع شيرين بود، دلمان تنگ شده بود براي كساني كه دل شان براي دل هاي زيادي مي سوزد و مهرباني هاشان را نثار كودكان و نوجوانان اين مرز و بوم مي كنند.
علي پور يكي از آنهايي است كه در دستان خود سيب سرخي دارد كه فرصت بيداري مي دهد. او همه زندگي  خودش را از آمريكا به ايران منتقل كرد و به اسم شهداي 72 تن كربلا، 72 مدرسه در روستاهاي اردبيل بنا نهاد. اما كار سخت بود و توانفرسا، پس قلب حساس او تاب نياورد و او را روانه بيمارستان كرد. پزشكان تشخيص دادند به خاطر وخامت جسم، مي بايست به خارج از كشور اعزام شود، اما او همه مال و اموالش را وقف مدرسه و مدرسه سازي كرده بود؛ به طوري كه حتي از پس هزينه هاي بيمارستان نيز برنمي آمد. اگر نبودند دوستاني كه مددش رسانند، معلوم نبود عاقبت او چه مي شود.
خيامي، هم يكي ديگر از خيرين مدرسه ساز است. او سالها است كه خارج از كشور زندگي مي كند، نزديك به 30 سال، اما هنوز عشق ايران در دلش زنده است. در سالهاي گذشته نه تنها 110 مدرسه به نام امام علي(ع) در روستاهاي استان خراسان ساخته است، بلكه هشت مجموعه بزرگ آموزشي نيز به نام ثامن الائمه در مشهد احداث كرده است.
خيامي همچنين ساخت هجده مجموعه كار و دانش را در استان خراسان به پايان رسانده كه هجده ميليارد تومان هزينه دربرداشته است. حافظي و همراهانش از دكتر جواد موفقيان كه در سوئيس اقامت دارد، تعريف مي كنند و مي گويند: او تا اين لحظه بيست پروژه بزرگ آموزشگاهي در كشور ساخته است. پروژه هايي كه از كارگاهها و آزمايشگاههاي مناسبي هم برخوردار است.
حافظي درباره موفقيان توضيح مي دهد، پس از اين كه دكتر موفقيان اولين مدرسه را در ايران ساخت، عكس ها و فيلم مراسم افتتاحيه مدرسه را همراه با يك نامه براي او به سوئيس فرستادم. فيلم مدرسه در او خيلي تاثير گذاشت و خوشحالي بچه هايي كه به مدرسه آمده بودند او را سر وجد آورد. همان شد كه هزينه هاي ساخت مدرسه هاي بعدي را هم متقبل شد، به طوري كه تا الان اين كار را بدون وقفه ادامه مي دهد. حافظي از آقاي مرداني آذر و برادران وي مي گويد كه تا اين لحظه 30 ميليارد تومان براي مدرسه سازي هزينه كرده اند. همچنين از خيري كه مقني است و از دو چشم نابينا، اما تمامي سرمايه عمر خودش را كه به زحمت 20 ميليون تومان مي شود، صرف مدرسه سازي كرده است. اكنون او در همين مدرسه سرايدار است و آن طور كه خودش مي گويد، با آهنگ دلنشين صداي بچه ها زندگي مي كند.
داستان ديگر مربوط به زندگي و مرگ پدر خانواده اي در اصفهان است كه به علت حادثه تصادف جان خود را از دست مي دهد. خونبهاي مرگ او 12 ميليون تومان مي شود و خانواده او با اين پول مدرسه اي در اصفهان مي سازند و آن را خونبهاي پدر خود قرار مي دهند. از ميان خاطره هاي حافظي يكي ديگر هم واقعا شنيدني است؛ مادر مستمندي كه فرزند جوان و رشيد خودش را در حادثه هولناك و جنايت بزرگ هدف قرار گرفتن هواپيماي مسافربري ايران توسط ناو آمريكايي از دست مي دهد. اما اين مادر مستمند و مستاصل چنان بزرگي مي كند و چنان بي نيازي مي جويد كه ديگر نمي توان مستمندش خواند، فرجام انفجار هواپيماي مسافري ايران اگر چه تلخ بود،  اما حاصل كار اين مادر نيك انديش چنان بود كه تصوير پرشكوهي از عشق و پاك بازي را رقم مي زند.
او همه 20 ميليون تومان خونبهاي فرزندش را مدرسه اي در شيراز مي سازد. در مدتي كه مدرسه در حال ساخت بود، او به عنوان كارگر در همان مدرسه مشغول مي شود و از هر كمكي كه در توانش بود براي تكميل مدرسه دريغ نمي كند. مدرسه كه به پايان رسيد، مادر مي گفت يك بچه از دست دادم، اما صاحب  صدها بچه شدم. دريغ كه اين مادر كه همه مهرباني خود را به بچه هاي اين مرز و بوم هديه كرده بود تنها چهار ماه پس از تكميل مدرسه به سوي معبودش شتافت. او گمنام رفت و نشد به او بگوييم كه اين سر به خاك پاي تو با شوق سودني است . ايثار ديگر را زني روشندل رقم مي زند. قنات آبي را كه از نياكانش به او ارث رسيده بود مي فروشد و مدرسه اي كوچك در روستايشان در گلپايگان مي سازد.
اما شايد عبرت آموزترين داستان به ماجراي ثروتمند تهيدستي برمي گردد كه پس از مرگش وصيت كرده بود 2 درصد از اموالش وقف مدرسه سازي شود كه رقمي معادل 50 ميليارد تومان مي شد. اموال متوفي كه هيچ فرزندي نداشت به بستگان او مي رسيد. اما از ميان اوصيا، دو نفرشان موفق شدند از طريق وكلاي خود وصيت نامه را باطل كنند. در نتيجه مسئله مدرسه سازي در گيلان منتفي مي شود. نكته جالب اين كه متوفي داراي 3000 پلاك ثبتي و 960 ميليارد تومان موجودي بانكي بود. اما وقتي به صلاحديد پزشكان مي بايست 15 روز در بيمارستان بستري مي شد، به خاطر هزينه هاي بالاي درمان ترجيح مي دهد به منزل منتقل شود و همين مسئله مرگ او را رقم مي زند. ظاهراً او سر تأخير يكي از مستاجرانش در پرداخت اجاره خانه با او درگير مي شود. مستاجر او را هل مي دهد و او پس از زمين خوردن از ناحيه لگن خاصره مصدوم و به بيمارستان منتقل مي شود. پزشك معالج بهبودي او را به بستري شدن 15 روزه او در بيمارستان منوط مي كند، اما خرج درمان گزاف و هزينه بالا...
حافظي مي گويد: مدرسه سازي امر مقدسي است، شايد اين پول، شايستگي اين را كه در مدرسه سازي هزينه شود، نداشته است.
هر ماه يك آجر
جنگ كه به پايان رسيد، بسياري از مدرسه هاي كشور 4 نوبته بودند. طي سالهاي گذشته مدرسه ها دو نوبته شده اند. مهمترين برنامه انجمن خيرين مدرسه ساز يك نوبته كردن مدرسه هاي كشور است. اما در اين راه مشكلات فراواني وجود دارد. حافظي مي گويد: براي اين كه مدرسه هاي كشور يك نوبته و استاندارد شوند، به 21 هزار ميليارد تومان اعتبار نياز داريم. اما رسيدن به اين رقم عزم ملي مي طلبد. در حال حاضر موفق ترين استان كشور از نظر وضعيت مدرسه ها استان خراسان رضوي و محروم ترين آن خراسان شمالي است. اما با توجه به نسبت جمعيت و تعداد مدرسه هاي تخريبي و استيجاري، محروم ترين استان را مي توان تهران و محروم ترين مناطق را منطقه هاي مركزي شهر تهران معرفي كرد. چند وقتي است كه دولت به منظور بازسازي مدارس در حال تخريب، لايحه اي را به صحن مجلس تقديم كرده است. براساس اين لايحه كه به تصويب نمايندگان مجلس رسيده است، 9/3 ميليارد دلار از صندوق ذخيره ارزي طي چهار سال به بازسازي و نوسازي و ساخت مدرسه هاي كشور اختصاص پيدا كند. قرار بود 600 ميليارد تومان از مصوبه مجلس در سال جاري صرف مدرسه سازي شود، اما ظاهراً وجود ناهماهنگي هايي ميان سازمان نوسازي و تجهيزات مدارس و وزارت مسكن و شهرسازي اين مسئله محقق نشده است. اين در حالي است كه 40 هزار مدرسه تخريبي در سراسر كشور وجود دارد و هزار مدرسه در كشور استيجاري است؟
حافظي مي گويد: هر كسي حتي يك آجر هم براي مدرسه سازي بدهد مي تواند عضو جامعه خيرين مدرسه ساز شود. راستي يك آجر چقدر مي ارزد. اگر 70 ميليون ايراني هر ماه يك آجر بدهند چه تعداد مدرسه در كشور ساخته مي شود.