اظهار نگراني كارشناسان و تاييد مسئولان وزارت بهداشت
هشدار در مورد كيفيت روغن هاي خوراكي توليد داخل
گروه سلامت- در حالي كه سالانه 70 هزار نفر در ايران براثر ابتلا به بيماري هاي قلبي- عروقي مي ميرند و در حالي كه بعد از سوانح و حوادث، اين بيماري ها ، مهم ترين علت مرگ و مير در كشور هستند، در دومين روز از همايش تحقيقات، آموزش و فناوري صنايع غذايي، وزير بهداشت، به عنوان بالاترين مقام اجرايي مسئول سلامت كشور، انگشت اتهام را به سوي صنايع غذايي نشانه رفت. دكتر لنكراني ضمن اشاره به بالابودن سرانه مصرف روغن در كشور ما، از گرايش صنايع غذايي به توليد روغن جامد هيدروژنه انتقاد كرد و گفت: اين سياست غلطي است كه ما روغن مايع سالم را به روغن جامد هيدروژنه كه مرگ را براي انسان هديه مي آورد، تبديل مي كنيم.
|
|
گروه سلامت- سپيده سمايي: بر اساس آمار رسمي، سالانه حدود 70 هزار نفر در ايران فقط بر اثر بيماريهاي قلبي- عروقي جان خود را از دست مي دهند و بيماريهاي قلبي- عروقي اولين علت مرگ در كشور است. استعمال دخانيات، زندگي كم تحرك و پراسترس، افزايش مصرف غذاهاي پركالري و عواملي از اين دست، به عنوان عوامل زمينه ساز شيوع بيماري هاي قلبي ذكر مي شوند؛ اما روغن هاي نباتي جامد با كيفيت نامناسب ، چند وقتي است به عنوان يكي از متهمان رديف اول اين پرونده در نظر گرفته مي شوند؛ چنان كه هفته گذشته، وزارت بهداشت در اطلاعيه اي اعلام كرد: مقايسه وضعيت مصرف روغن در كشورمان و توصيه هاي جهاني مراجع بهداشتي، نشانگر اين واقعيت است كه متاسفانه وضعيت مصرف روغن در كشور ايده آل نيست و بايد نسبت به جايگزيني مصرف روغن مايع به جاي روغن جامد و اصلاح كيفيت روغن هاي خوراكي و الگوي مصرف روغن و چربي در جامعه اهتمام ورزيد.
اين اطلاعيه البته سعي مي كرد با محتاطانه ترين كلمات، به واقعيتي اشاره كند كه مي تواند بسيار نگران كننده باشد؛ نامطلوب بودن كيفيت روغن هاي داخلي فقط مربوط به سازندگان نمي شود، بلكه مواد اوليه وارداتي نيز كيفيتي كه بايد داشته باشند را ندارند. اطلاعيه وزارت بهداشت هم به اين نكته اشاره مي كرد: با توجه به مشكلات گسترده وضعيت فعلي توليد، واردات ماده اوليه و اقدامات انجام شده در خصوص الگوي مصرف و بهبود كيفيت روغن، اصلاح اين الگو مستلزم همكاري كليه بخش هاي مرتبط است.
هشدار درباره كيفيت روغن هاي داخلي
طي يك سال گذشته ميزان اسيد ترانس روغن هاي خوراكي در كشور حدود 10 درصد كاهش پيدا كرده است و به حدود 10 درصد رسيده است، اما هنوز از اين وضعيت راضي نيستيم و بايد ميزان اسيد ترانس روغن هاي خوراكي حداكثر به 5 درصد برسد، در حالي كه هنوز صنايع غذايي كشور آمادگي اين كار را ندارد.
اين جملات دكتر باقري لنكراني وزير بهداشت است كه هفته گذشته براي اولين بار به صراحت از وجود چنين معضلي سخن گفت. البته پيش از اين، دكتر صفوي مديركل دفتر بهبود تغذيه جامعه وزارت بهداشت نيز بارها به اين مطلب كه بيش از 70 درصد روغن هاي خوراكي مورد استفاده در كشور جامد و ناسالم هستند و تهديدي براي سلامت قلب و عروق مردم به حساب مي آيند اشاره كرده بود.
ضرورت تغيير فرهنگ
مهندس خليلي دبير انجمن صنفي صنايع روغن ايران در پاسخ به اين اظهارنظرها مي گويد: ما قبول نداريم كه روغن هاي توليدي كارخانجاتمان ناسالم هستند. اين روغن ها استاندارد و باكيفيت هستند. البته بايد براي بهبود كيفيت و كاهش اسيد چرب ترانس تلاش كنيم و اين كار را هم مي كنيم. خليلي در پاسخ به اين سوال كه در حال حاضر در بسياري از نقاط دنيا، روغن جامد از سبد خانوار حذف شده است، پس چرا اين حجم روغن جامد در كشور ما توليد مي شود؟ نيز مي گويد: بحث فرهنگ غذايي و ذائقه مردم يكي از مشكلات است. هفتاد هشتاد سال پيش مردم در ايران كره مي خوردند. روغن نباتي كه آمد براي مردم پسند كردن، آن را جامد كردند تا به شكلي درآيد كه مردم عادت داشتند. حالا براي تغيير الگو فرهنگ سازي لازم است و اين كار رسانه هاست. او البته اضافه مي كند: اما مساله مهم تر محدوديت ما در تامين روغن خام مورد نياز كشور است. به عبارتي بخش اعظم روغن وارداتي ما، روغن سوياست و تركيب واردات ما توليدي را نشانه گرفته كه نتيجه آن چيزي جز روغن جامد نيست.
اجبار براي توليد روغن جامد
بخش اعظم روغن وارداتي ما روغن سوياست؛ اما مگر اين روغن وارداتي چه حجمي از كل روغن خام مورد نياز كارخانه هاي ما را تشكيل مي دهد؟ براي يافتن پاسخ اين سوال بد نيست به آماري كه به تازگي از سوي وزارت كشاورزي آمريكا ارائه شده است، نگاهي بياندازيم. برپايه اين آمار، جمهوري اسلامي ايران با واردات 850 هزار تن روغن گياهي در سال 2005 به عنوان دومين وارد كننده روغن گياهي در سطح جهان و اولين واردكننده اين محصول در منطقه خاورميانه شناخته شده است. حجم كل واردات روغن گياهي توسط كشورهاي مختلف جهان در سال 2005 به 9/9 ميليون تن رسيده است كه 5/8 درصد از اين رقم به جمهوري اسلامي ايران اختصاص داشته است.
در اين ميان 83 درصد واردات كشورهاي خاورميانه در سال 2005 نيز به ايران اختصاص داشته است. هرچند اين آمار از سوي وزارت كشاورزي آمريكا ارائه شده، اما با آمار و ارقام ارائه شده از سوي مقامات كشورمان تفاوتي ندارد.
به گفته دبير انجمن صنفي صنايع روغن ايران، فقط 5/12 درصد از نياز كشور به روغن نباتي از محل كشت دانه هاي روغني در داخل كشور تامين و بقيه از خارج وارد مي شود. مهندس خليلي مي افزايد: در حالي كه كل نياز كشور به روغن خوراكي سالانه 2/1 ميليون تن است، تنها 150 هزار تن روغن خوراكي نباتي از محل كشت دانه هاي روغني در كشور توليد مي شود و بيش از 60 درصد واردات را روغن سويا تشكيل مي دهد و اين يعني كارخانجات توليد روغن نباتي به نوعي مجبور به توليد روغن جامد هستند؛ چراكه روغن سويا در برابر درجه حرارت و نور خورشيد مقاوم نيست و بنابراين نگهداري روغن مايع با پايه سويا مشكل آفرين است. كارشناسان مي گويند روغن مايع سويا فقط مناسب پخت و پز در دماي پايين است و براي سرخ كردن مواد غذايي نمي توان از اين روغن استفاده كرد، در حالي كه به گفته مهندس خليلي، الگوي رايج غذايي در كشور ما كماكان سرخ كردن مواد غذايي است.
اگر از بحث وابستگي بيش از حد صنعت روغن به منابع خارجي بگذريم و اميدوار باشيم كه برپايه قول مسئولان وزارت جهاد كشاورزي، با افزايش سطح زير كشت كلزا در كشور تا 4 سال آينده در اين زمينه به خودكفايي برسيم، اين سوال پيش مي آيد كه چرا حجم اعظم واردات روغن خام ما را روغن سويا تشكيل مي دهد؟ مهندس خليلي در پاسخ به اين سوال مي گويد: يكي از علل، تحريم اقتصادي ايران است كه باعث شده در سالهاي گذشته ما فقط به روغن سويا دسترسي داشته باشيم و البته اخيراً كه به بخش خصوصي مجوز واردات داده شده، تنوع روغن هاي وارداتي هم بيشتر شده است. از سوي ديگر قيمت پايين تر روغن سويا باعث مي شود تا اين روغن بيشترين حجم واردات روغن خام كشور در هردو بخش دولتي و خصوصي را به خود اختصاص دهد.
بهبود اوضاع ظرف يك سال و نيم آينده
حذف روغن هاي جامد با درصد ترانس بالا يكي از اهداف مهم شوراي عالي سلامت است. وزير بهداشت هفته گذشته با اشاره به اين نكته، به ايسنا گفت: طي يك سال گذشته 8 درصد از ميزان مصرف روغنهاي جامد در كشور كاسته شده و اين ميزان به 70 درصد رسيده است، اما اين مقدار به هيچ وجه مطلوب نيست و اميدواريم با همكاري وزارت بازرگاني ظرف 5/1 سال آينده به استانداردهاي روغن هاي خوراكي دست يابيم.
وي ادامه داد: يكي از معضلات كشور از نظر مصرف روغن اين است كه بسياري از مردم هنوز روغن هاي مايع را روغن حساب نمي كنند و به همين خاطر شركتهاي توليد روغن هزينه هاي گزافي را براي هيدروژنه كردن روغن صرف مي كنند و با اين هزينه گزاف در واقع روغن ها را مضر مي كنند. لنكراني در ادامه افزود: ايده آل ما اين است كه مصرف روغن هاي جامد به خصوص روغن هاي نباتي كه مضرترين نوع روغن است، در كشور به حد صفر برسد و جاي آن، روغن هاي خوراكي مايع يا مخصوص سرخ كردن با اسيد چرب و ترانس پايين جايگزين شود كه براي اين كار نيازمند فرهنگ سازي و تبليغات در بين مردم هستيم و البته همكاري رسانه ها و صنايع توليدي روغن نيز در اين زمينه لازم است كه با فعاليت شوراي عالي سلامت براي ايجاد اين هماهنگي ها بين دستگاههاي مختلف تلاش مي كنيم.
اما در حالي كه مسئولان وزارت بهداشت و بازرگاني معتقدند براي تغيير در روند مصرف و افزايش مصرف روغن مايع بايد تقاضا از سوي مصرف كنندگان افزايش يابد، بسياري از شهروندان نسبت به جامد بودن روغن يارانه اي اعتراض دارند و مي گويند مغازه داران تنها در برابر دريافت وجه اضافي حاضر به تبديل اين روغن به روغن مايع هستند. طبق اعلام وزارت بازرگاني، نسبت توليد و توزيع انواع روغن هاي مايع در برابر روغن هاي جامد در سال 84 نسبت 30 به 70 درصد است كه اين رقم در مقايسه با مدت مشابه در سال 83 از نظر ميزان توليد روغن مايع معادل 37 درصد رشد داشته است. توجه به اين آمار هم مشخص مي سازد كه حتي 70 درصد روغني كه به شيوه كالابرگي توزيع مي شود، روغن جامد است كه در بيشتر نقاط دنيا استفاده از اين نوع روغن در طبخ غذا منسوخ شده است.
|