ضرورت وجود شوراهايي با رويكرد زيست محيطي
مطالبات زيست محيطي مدعي العموم ندارد
گروه شهري- اسدالله افلاكي: تخريب كوهستان و دامنه هاي آن براي ساخت و ساز، دفع غيراصولي زباله، نبود برنامه هاي راهبردي و كارساز براي تقليل كاهش آلودگي هوا، اشغال حريم رودخانه ها، تجاوز و تعدي به عرصه هاي منابع طبيعي و معضلات ديگر كه امروز با آن مواجهيم بيش از پيش ضرورت وجود شوراهايي با رويكرد زيست محيطي را خاطرنشان مي سازد؛ به ويژه آن كه مطالبات زيست محيطي در قانون شوراها جايگاه خاصي دارد. از جمله در قانون شوراهاي اسلامي مصوب 1/3/1375، ذيل ماده 71 از مواردي نظير: بررسي و شناخت كمبودها، نيازها و نارسايي هاي اجتماعي، فرهنگي، آموزشي، بهداشتي... حوزه انتخابيه... و نظارت بر امور بهداشت حوزه شهر به عنوان وظايف شوراها ياد شده است؛ همچنان كه ذيل ماده 68 تصريح شده: نظارت بر حسن اجراي مقررات مربوط به حفاظت و بهسازي محيط زيست روستا و بهره برداري از منابع طبيعي و جلوگيري از فرسايش خاك و حفظ عمران مزارع، باغ ها، مراتع، جنگل ها، محدوده هاي زيست محيطي... و بررسي برنامه هاي پيشنهادي ارگان هاي اجرايي در زمينه هاي اجتماعي، اقتصادي، عمراني، بهداشتي... از وظايف و اختيارات شوراي اسلامي روستاهاست.
اين موارد و ديگر نكات مرتبط با محيط زيست كه در قانون شوراهاي اسلامي شهر و روستا به صراحت و يا به تلويح از آن ياد شده، نقش و اهميت اين نهادهاي مردمي را در حفظ و نگاهداشت محيط زيست خاطرنشان مي سازد.
با اين همه، در دوره هاي پيشين انتخابات شوراها، معضلات و مسايل زيست محيطي محور يا رئوس برنامه هاي هيچ يك از نامزدهاي تبليغاتي نبوده است. اما آنچه در اين ميان مايه دلگرمي است آن كه زمزمه هايي در خصوص مطالبات زيست محيطي از گوشه و كنار به گوش مي رسد و اين اميد را در دل زنده مي كند كه داوطلبان شوراها حداقل ناگزير به طرح اين مطالبات به عنوان يكي از محورهاي برنامه هاي انتخاباتي خود خواهند بود.
كلاردشت يكي از مناطقي است كه سازمان هاي مردم نهاد آن، در طرح مطالبات زيست محيطي پيشگام شده و در نشستي كه هفته گذشته (9 آذرماه) به اهتمام انجمن حاميان ميراث طبيعي و گردشگري كلاردشت و انجمن كوه نوردان ايران در اين منطقه برگزار شد با دعوت از نامزدهاي انتخابات شوراي شهر و اهالي، وظايف شوراها را در حفظ محيط زيست با استناد به قانون شوراها يادآور شدند.
در اين نشست كه حدود 200 نفر از اهالي كلاردشت، شامل جمعي از فرهنگيان، كوه نوردان، نامزدهاي شوراها و قشرهاي مختلف مردم، نيز برخي فعالان سازمان هاي مردم نهاد زيست محيطي رشت، تنكابن، عباس آباد و تهران حضور داشتند سخنرانان با اشاره به بند 11 ماده 71 قانون شوراها كه طي آن همكاري با شهرداري جهت تصويب طرح حدود شهر با رعايت طرح هاي هادي و جامع شهرسازي... در شمار وظايف شوراها قلمداد شده و نيز با استناد به بند 20 همين ماده قانوني كه تصويب مقررات لازم جهت اراضي غيرمحصور شهري از نظر بهداشت و آسايش عمومي و عمران و زيبايي شهر را از وظايف شورا ها دانسته است بر ضرورت رعايت اين قوانين و ملزم ساختن سازندگان به رعايت حدود شهر در اين منطقه تاكيد كردند و يادآور شدند چنانچه طي دهه اخير، شوراها مطالبات زيست محيطي را محور كارهاي خود قرار مي دادند امروز با اين حجم ساخت وساز در كلاردشت مواجه نبوديم؛ ساخت و سازهايي كه آثار زيانبار متعدد زيست محيطي براي منطقه در پي داشته است.
گفته مي شود ساخت و سازهاي غيرمجاز و سودآور در منطقه كلاردشت تا آنجا پيش رفته كه اينك در بخش هايي از اين منطقه، زمين به بهاي هر متر يك ميليون تومان خريد و فروش مي شود. اسفبارتر آن كه زمين خواران و دلالان و بورس بازان عرصه ساخت و ساز و زمين نه تنها كلاردشت را به ورطه نابودي كشانده اند كه اينك دامنه اين بلاي خانمان سوز تمام عرصه هاي شمال كشور را فرا گرفته است. براي نمونه، منطقه ولشت و درياچه آن كه تا چندي پيش محيطي دنج و آرام براي استراحت و تفرج طبيعت گردان محسوب مي شد اينك در دست همين دلالان و بورس بازان قطعه قطعه شده و هر قطعه از آن از قرار متري 40 تا 100 هزار تومان به فروش مي رود و اين همه به دليل آن است كه مطالبات زيست محيطي در برنامه ها و محورهاي نمايندگان مجلس و شوراهاي اسلامي شهر و روستا جايي ندارد.
به عبارت ديگر در يك جمله مي توان گفت مطالبات زيست محيطي مدعي العموم ندارد.
|