يكشنبه ۱۹ شهريور ۱۳۸۵ - سال چهاردهم - شماره ۴۰۸۰ - Sep 10, 2006
ادب و هنر
Front Page

يازدهمين جشنواره بين المللي تئاتر عروسكي به پايان رسيد
بازگشت مبارك به صندوق خانه تئاتر شهر
۲۱ نمايش صحنه اي از تهران و شهرستان ها و 9 نمايش خياباني در جشنواره امسال حضور داشتند
نمايي از نمايش سند باد بحري
015888.jpg
گروه ادب و هنر كامران محمدي: يازدهمين جشنواره بين المللي نمايش عروسكي تهران،ديشب   همزمان با سالروز تولد حضرت مهدي(عج) با اعلام نتايج و برگزاري مراسم اختتاميه در تالار وحدت، به كار خود پايان داد.
اين جشنواره كه با نام «مبارك»، عروسك معروف نمايش هاي خيمه شب بازي ايران هر سال برگزار مي شود، فرصت مناسبي براي آشنايي فعالان اين شيوه نمايشي جذاب با سبك ها و نگرش هاي گروه هاي خارجي است و گذشته از اثرات مطلوبي كه بر آشنايي عامه مردم با نمايش عروسكي دارد، مي تواند در بالا بردن سطح كار گروه هاي ايراني، نقش مؤثري بازي كند.
آنچه گذشت
در جشنواره امسال، گروه هاي مختلفي از كشورهاي لهستان، اسپانيا، كنيا، انگلستان، استراليا، هلند، ارمنستان، فرانسه، آمريكا و پرتغال حضور داشتند، اما بيش از همه، لهستان با نمايش «مسخ» و كار خياباني «مزرعه حيوانات»، توجه مخاطبان و منتقدان اين دوره را جلب كرد. پس از مسخ لهستان، نمايش «شاكريملاكوم»، محصول مشترك چهار كشور فرانسه، آمريكا، انگلستان و پرتغال، به واسطه حضور نام چهار كشور پيشرفته در شناسنامه آن، توجه  برانگيز بود. البته در اين بين، نمايش سه دقيقه اي «ماليخولياي گذر زمان» از اسپانيا را نيز كه به شيوه اي كاملا خلاقانه براي يك تماشاچي اجرا مي شد، نبايد از قلم انداخت.
علاوه بر اين ها، 21 نمايش صحنه اي از تهران و شهرستان ها و 9 نمايش خياباني در جشنواره امسال حضور داشتند كه طي شش روز از دوازدهم تا هفدهم ماه جاري در 10 تالار نمايش و چهار فرهنگسراي تهران به اجرا درآمدند. در اين شش روز، حال و هواي هنر نمايش، كاملا در اختيار عروسك هاي رنگارنگ و دوست داشتني بود و شور و شوق بسياري، فضاي كم و بيش ساكن تئاتر كشور را تا حدودي متحول كرد.
شيوه برگزاري
اين واقعيت كه هيچ جشنواره اي را دست كم در ايران، نمي توان بدون تغيير برنامه و تأخيرها و مشكلات اجرايي برگزار كرد، غيرقابل انكار است. به ويژه در جشنواره اي بين المللي كه گروه هايي از كشورهاي دور و نزديك، ميهمان آن هستند و احتمال دير آمدن يا نيامدنشان، به هر حال وجود دارد. اما در جشنواره امسال تئاتر عروسكي، تنها گروه نمايش «مسخ» از لهستان با تأخير دوروزه به جشنواره رسيد و باقي گروه هاي داخلي و خارجي، سر وقت به اجراهاي خود رسيدند. جالب آن كه، مسخ به عنوان بهترين نمايش امسال، پيش از آمدن، همه نگاه ها را متوجه خود كرده بود و وقتي آمد، نشان داد كه اين توجه بي علت نبوده است و مي توان گروه هاي قومي و خلاق خارجي را نيز به جشنواره آورد.
علاوه بر اين، جشنواره امسال با آرامش و نظم خوبي برگزار شد، بدون آن كه شلوغي هاي مرسوم جشنواره ها، ايجاد مشكل كند و بيشتر نمايش ها بدون تأخير اجرا شدند. اما نكته جالب ديگر در اين بين، نظم گروه هاي خارجي بود. تقريبا تمام اجراهاي گروه هاي خارجي، با زمان بندي دقيق اعلام شده انجام مي شد. سر ساعت مقرر، كار آغاز شده و دقيقا در زمان اعلام شده، به پايان مي رسيد، هرچند گروه ارمنستان با نمايش «شازده كوچولو» با اجراي شتابزده و ضعيفش، چند دقيقه اي اضافه آورد.
آنچه مي آموزيم
جشنواره امسال مثل تمام جشنواره هاي ديگر، تمام هنر نمايش عروسكي ايران را در كنار گزيده اي از هنر غير ايران قرار داد. اين رويارويي كه با رقابت هم همراه است، در جشنواره هاي سينمايي، آن چنان رخ نمي دهد، چراكه فيلم هاي حاضر در جشنواره، هرگز فيلم هاي روز و نمايندگان مناسب سينماي جهان نبوده اند. درحالي كه در تئاتر، به علت زنده بودن اين هنر، خواهي نخواهي آن چه مي بينيم، هماني است كه در دنياي امروز در حال اجرا است. بنابراين اگر مسئولان، اين گزيده نمايش هاي خارجي را، به صورت انتخابي دعوت كنند كه نماينده مناسب تري براي هنر تراز اول تمام جهان باشد، تقابل هنر ايراني با آن، بسيار ديدني تر و مفيدتر خواهد بود. اما در شرايط كنوني نيز، مقايسه اجراهاي خارجي و ايراني نيز واجد نكات جالبي است. در اجراهاي خارجي امسال، تفاوت عروسك گرداني گروه هاي خارجي و داخلي، اولين نكته اي بود كه توجه را برمي انگيخت. عروسك گردانان ايراني، با صرف انرژي بسيار، تمام سعي شان را مي كردند تا عروسك به انسان شبيه تر شود، اما گروه هاي خارجي از ابتدا پذيرفته اند كه عروسك انسان نيست و با سهل گيري و آرامش بيشتري آن را هدايت مي كردند. علاوه بر اين هنوز هم عروسك هاي ايراني هنگام حرف زدن تمام اعضاي بدن و سر و دستشان را تكان مي دهند، درحالي كه هيچ عروسك خارجي، بي دليل تكان نمي خورد.
در نمايش «سندباد بحري» از ايران، هر عروسك نيم متري را دو يا سه نفر هدايت مي كردند و البته تلاششان نيز اين بود كه تا حد ممكن به چشم نيايند. اين عروسك ها كه البته به زيبايي ساخته شده بودند، هنگام صحبت، آن چنان تكان مي خوردند كه تماشاچي در طول نمايش، دچار اضطراب و تشويش مي شد. اما در «قصه آفريقايي» كار مشترك كنيا و لهستان، يك نفر يك عروسك را بدون پنهان شدن هدايت مي كرد، بدون آن كه نيازي به حركات اضافه براي عروسك باشد.
از سوي ديگر، خلاقيت در شيوه هاي اجرا و نگاه گروه نمايشي به عروسك، يكي ديگر از تفاوت هاي اساسي نمايش هاي ايراني و خارجي در جشنواره امسال بود. گروه چهارنفره «مسخ»، با استفاده از چند تكه پارچه سفيد، 45 دقيقه نمايشي را اجرا كردند كه براي هر كسي مي توانست تحسين برانگيز باشد. در اين نمايش، عروسك گردان، ابتدا عروسك خود را با تكه اي پارچه مي ساخت و سپس مي گرداند. درواقع در كارهاي خارجي، به ويژه «مسخ»، عروسك، فضايي بسيار فراتر از «مبارك» دارد.
مي توان به اين موارد، موارد بسيار ديگري از اين دست اضافه كرد. نكاتي كه مي تواند براي ارتقاي سطح كيفي نمايش هاي ايراني، بسيار مفيد باشد. اما اين وظيفه فعالان، مسئولان و منتقدان اين عرصه است كه برگزاري چندروزه يك جشنواره را كافي ندانسته، با مرور و نقد و تحليل آن چه گذشت، به كارهاي آينده چشم بدوزند و براي حل نقاط ضعف، برنامه ريزي كنند. علاوه بر اين با تمام شدن جشنواره عروسكي تهران، نمايش عروسكي انگار دوباره به پايان رسيده است و مسئولان تا سال آينده، نفس راحتي مي كشند، درحالي كه اين گونه نمايش، شايسته بيش از اين هاست و آن چنان كه «داوود فتحعلي بيگي» مي گويد، حتي لازم است مكان ثابتي براي اجراهاي عروسكي تعيين شود تا «مبارك» به جايگاه واقعي خود دست يابد و در صندوق خانه، نپوسد.

چهره روز
گروه ادب و هنر- ديروز، هجدهم شهريور ماه همزمان بود با 67سالگي محمدرضا شفيعي كدكني، شاعر و پژوهشگر ادبي پرآوازه .
خبرگزاري ايسنا، اظهارنظرهاي برخي اصحاب فرهنگ را درباره اين چهره برجسته، گزارش كرده است كه مطالعه اش، خالي از لطف نيست.
شفيعي كدكني، شاعري بدون سكون

015885.jpg
عبدالحسين زرين كوب زماني پس از انتشار و مطالعه دو مجموعه  از آثار او در يادداشتي خطاب به اين شاعر معاصر مي نويسد: شعر، شعر جوهردار، شعر بي نقاب، همين است. از تعادلي كه در اجزا و مجموع يك يك شعرها به چشم مي خورد، لذت بردم. خرسندم كه شعر واقعي ما در صاف ترين و درخشان ترين اشكال خويش شكفت و اين آرزوي ديرينم برآورده شد. شعر شما زبان واقعي عصري است كه همه كس آن را، تمام آن را فهم نكرده است.
بزرگ علوي نيز در گفتاري با تاكيد بر اين كه هيچ فرقي بين شعر قديم و جديد قايل نمي شود، مي گويد: من طرفدار شعر خوبم. هم حافظ را دوست دارم، هم شفيعي كدكني را. او را مي شناختم، آثارش را خوانده و از آن ها لذت برده ام و وي را يكي از بهترين گويندگان ايران مي دانم. كورت شارف آلماني كه چند شعرش را به زبان آلماني ترجمه كرده مي نويسد كه يك مجموعه  از شعرهاي او پس از چند ماه در 50هزار نسخه انتشار يافته و به فروش رفته است. شعر «به كجا چنين شتابان / گون از نسيم پرسيد...» را كم تر باسواد ايراني است كه خوانده و از بر نكرده و حظ نبرده باشد.
پرويز ناتل خانلري هم او را به همراه م.آزاد و با اشاره به آغاز جنبش ادبي پديدآمده قابل توجه در منطقه خراسان و دانشكده ادبيات، صاحب طبعژ، هنرمند و با شور معرفي كرده است.
و منوچهر آتشي در اظهارنظري آورده است كه: شفيعي را آن هايي كه با شعرهاي نخستينش مي شناسند - با نغمه سرايي ها و زمزمه گري هايش - درباره او، هنوز قضاوتي كج انديشانه دارند و به عمق شعر او، كه به قضايا و زواياي تازه و زنده اي دست يافته و رازهاي جذاب تري را فراگشوده است، ره نبرده اند.
او شعر را در غياب تغني و ترنم، فاقد روح شاعرانه مي داند. اصل مهم در كل شعر شفيعي، عرض اندام جلوه هاي زندگي و نفس زنده بودن و مثل يك آدم زنده به جهان نگريستن است. سكون در هيچ يك از مصراع هاي او - تا چه رسد به شعرهاي او - جايي ندارد.

خبر
نامزدهاي جشن سينماي ايران
ايرنا- نامزدهاي  دريافت  جوايز عنوان  بهترين  فيلم  كوتاه  داستاني ، مستند و پويانمايي  جشن  بزرگ  خانه  سينما مشخص  شدند. فيلم هاي  «با او» ، «تلالو»، «جاي  دوست ، جاي  دشمن » ، «زمزمه » و «عشق  يك  روايت  غمگين »، نامزدهاي  بهترين  فيلم  كوتاه  داستاني  جشن  خانه  سينما هستند.در بخش  بهترين  فيلم  مستند، « ام  دي  ام  اي »، «رئيس  جمهور مير قنبر»، «قانا» ، «گاهي  اتفاق  مي افتد» و «مالا»، رقيبان  تصاحب  عنوان  بهترين  اثر هستند.فيلم هاي  آغازي  ديگر،بوف ، چيزي  مثل  ...، صفر درجه  و موج  گمشده ، نامزدهاي  بهترين  فيلم  پويانمايي  امسال  در نظ ر گرفته  شده اند.
دهه سعد
مر«ز سعد شناس هر « از سال ها 85 تا 95 را به نام يكي از جنبه هاي شخصيت و آثار سعدي، نامگذار «رده است.به گزارش مهر، «ورش «مال سروستان- مدر مر«ز سعد شناس با اعلام ان مطلب افزود : بر ان اساس سال 85 به دوران شناس سعد، 86 عصر سعد، 87 سال گلستان، 88 بوستان ، 89 غزلات سعد، 90 قصاد و مجالس، 91 نسخه شناس و چاپ «لات، 92 سعد و فرهنگ اران و معارف اسلام، 93 سعد و مسائل اجتماع و ادبات معاصر، 94 هنر سعد، زبا شناس و فرهنگ مردم و سال 1395 سعد در آثار دگران و دگران در آثار سعد نامده شده است.همچنن قرار است در پاان دهه سعد، «لات ان شاعر اران به ده زبان از جمله آلمان، چن، ژاپن، اسپانول، مالا، فرانسو، اتالا و ... ترجمه و منتشر شود.
شير طلايي ونيز براي ديويد لينچ
گروه ادب و هنر- ديويد لينچ، شير طلايي افتخاري جشنواره بين المللي فيلم ونيز را دريافت كرد. وي كه آخرين ساخته سينمايي اش «امپراتوري دروني» در جشنواره به نمايش درآمد، مهمان ويژه ونيز است.
به نوشته سايت جشنواره، مسئولين اين قديمي ترين جشنواره بين المللي، فصل گذشته اعلام كردند شير طلايي افتخاري جشنواره را به خاطر يك عمر فعاليت پرثمر سينمايي به اين فيلمساز قديمي اهدا مي كنند. همان زمان چنين گفته شد كه لينچ در جشنواره ونيز حضور پيدا نخواهد كرد و اين مسئله بحث هاي زيادي را در كل صنعت سينما برانگيخت.اما لينچ همزمان با شروع جشنواره، خود را به شهر ساحلي ونيز رساند و در جلسه پرسش و پاسخ فيلمش هم شركت كرد. فيلمساز 60ساله سينما در ونيز در ارتباط با فيلم تازه اش گفت: هميشه اعتقاد داشته ام كه هر فيلم مثل ورود به يك دنياي جديد و ناشناخته است.

|   اجتماعي    |    ادب و هنر    |    اقتصادي    |    دانش فناوري    |    بـورس    |    زادبوم    |
|   حوادث    |    بين الملل    |    فرهنگ و آموزش    |    سياسي    |    شهر تماشا    |    سلامت    |
|   شهري    |    علمي فرهنگي    |    ورزش    |    صفحه آخر    |

|    صفحه اول    |    آرشيو    |    شناسنامه    |    بازگشت    |