اگر به نظريه هاي ضدونقيض و روش هاي درماني بي حاصل محققان غربي درباره لكنت زبان دقت كنيم، مي بينيم كه حاصلي جز نااميدي نداشته اند؛ نظريه هاي بي منطقي چون «لكنت، عارضه اي است مغزي، روحي، ژنتيكي، رواني، عصبي و...» يا اينكه «مربوط است به برتري طرفي نيمكره هاي مغز يا عدم هماهنگي اندام هاي گفتاري».
روش هاي درمان مانند كشيدن حروف صدادار، كتابخواني، صحبت مقابل آينه، دستگاه ضدلكنت و... كه در پيش و پس هر يك، اگرها و شايدهاي مكرر آمده و به بازي هاي كودكانه مي مانند اغلب توسط محققان لكنت دار ابداع شده است(خواهيم ديد كه شخص لكنت دار توان مشاهده و در نتيجه، شناخت مشكل خويش را ندارد).
ناتواني مطلق متخصصان غربي در علت يابي لكنت زبان، ناچار آنها را به همكاري با رشته هاي تخصصي نامربوط به اين عارضه چون دارودرماني، روان درماني، طب حرفه اي، اختلالات ارتباطي و يادگيري، مغز و اعصاب، كودكان و... واداشته؛ حتي طب سوزني، هيپنوتيزم، انرژي درماني، يوگا، هوميوپاتي و... نيز به بازار آشفته مدعيان درمان لكنت زبان راه يافته اند. طرفه آنكه چندي پيش مسئولان امر در آمريكا با كاوشي ديگر اعلام كردند كه «لكنت زبان هيچ درماني ندارد»!
حال براي رهايي از اين بن بست، ابتدا ببينيم مراحل رشد گفتار و زبان چگونه است:
الف) كودك گفتار اطرافيان را «مي شنود».
ب) گفتار شنيده شده در «مركز درك و حافظه گفتار شنيده شده مغز» ضبط شده و به طور موقت الگو مي شود.
ج) محتواي مركز فوق به «مركز موتوري گفتار مغز» انتقال مي يابد.
د) محتواي مركز موتوري فوق به «اندام هاي گفتاري» انتقال مي يابد(مرحله اي كه كودك، گفتار اطرافيانش را تقليد مي كند).
ه) كودك، گفتار خود را «مي شنود».
و) آنچه كودك از زبان خود مي شنود، با كيفيتي متفاوت از مرحله«ب» به «مركز درك و حافظه كلمات گفته شده مغز» منتقل مي شود كه با تثبيت اين مرحله، الگوي گفتاري كودك شكل مي گيرد.
لكنت زبان به سه طريق در كودكان حدود ۵-۳ساله آغاز مي شود:
۱- فشار روحي
مي دانيد كه يك فشار روحي بيش از آستانه تحمل، موجب واكنش در نقاط ضعف شخص مي شود. يكي از ضعف هاي كودك خردسال «زبان گفتاري» اوست كه با سختي و تلاش مضاعف، درصدد درك و كسب مهارت هاي گفتاري مي باشد. از آنجا كه آستانه تحمل كودك پايين است، پس يك فشار روحي مي تواند به صورت واكنشي چون گريه، پرخاش و... يا شكسته شدن زبان گفتاري (لكنت زبان) جلوه كند. معمولاً با قطع عامل فشار روحي (مانند ترس از سگ)، عكس العمل (گريه) به تدريج از بين مي رود، اما اگر در همان مدت كه گفتار او دچار واكنش شده(لكنت)، مرحله «و» رشد زبان را بگذراند، به مفهوم اين است كه شيوه گفتار آشفته كودك، الگوي گفتارهاي بعدي او خواهد بود و اين يعني شروع «لكنت زبان».
پيشگيري: دور نگه داشتن كودك از هر گونه فشار روحي بيش از آستانه تحمل او.
۲- تقليد و الگوبرداري كودك
كودك در مرحله «د» رشد زباني، مانند دستگاه ضبط و پخش صوت، گفتاري را كه مي شنود، تقليد مي كند. اگر كودك با شخصي لكنت دار در تماس باشد و شيوه گفتار او را الگو قرار داده و آن را از مرحله «و» رشد زباني خود عبور دهد، به منزله شروع لكنت او خواهد بود.
از آنجا كه محققان غربي (به خصوص دكتر فريزر، رئيس بنياد گفتار آمريكا) منكر «تقليد» هستند و اين نكته در امر «پيشگيري» اهميت بسيار دارد، در تاثير آن همين بس كه حالت و نوع لكنت كودك در اوايل، كاملاً مانند شخصي خواهد بود كه از او الگوبرداري كرده است.
پيشگيري: نگذاريد كودك شما اداي لكنت كسي را درآورد .
۳- ضعف زبان گفتاري
گاهي مهارت بياني كودك با تاخير توأم مي شود. به عبارت ديگر، احساسات، عواطف و خواسته هاي كودك رشد مي يابند ولي زبان گفتاري او قادر به بيان آنها نيست. خواستن و نتوانستن مي تواند فشار روحي شديدي در كودك ايجاد كرده و منجر به لكنت نوع اول شود. يا كودك با اين ضعف(عدم درك سريع مفاهيم گفتاري و يادآوري و بيان كلمات و جمله بندي) با حالتي «شبه لكنت» صحبت مي كند: «بابا وقتي اومدي، اومدي اِ ا بستني بيار». او با اين ترفند ناآگاهانه مي خواهد هم توجه شنونده (بابا) را به خود حفظ كند و هم در جست وجوي كلمه گمشده(بستني) مي گردد. او مرتب آن خوراكي خوشمزه را از نظر مي گذراند تا كلمه بستني را به ياد آورد؛ ما بزرگ ترها نيز گاهي كه شتاب خواسته هايمان سريع تر از توان گفتارمان باشد، چنين مي كنيم.
اگر ضعف بياني كودك قبل از تثبيت در مرحله «و» رشد زبان اصلاح شود، شبه لكنت او بهبود مي يابد(اين پديده و نيز لكنت هاي تثبيت نشده اي كه به طور طبيعي بهبود مي يابند، موجب شده عده اي تصور كنند انواعي از لكنت زبان كه مثلاً ژنتيك نيستند! خود به خود بهبود مي يابند) ولي اگر از مرحله «و» عبور كند، شبه لكنت به لكنت زبان واقعي تبديل خواهد شد. هرگاه گفتار كودك با اسپاسم، درگيري در توليد صداها و آشفتگي تنفس همراه شود، «تبديل» صورت گرفته است.
پيشگيري: ضعف زباني، هرچه زودتر بايد اصلاح شود. هيچ عكس العملي به شيوه گفتار كودكتان نشان ندهيد. با او مانند استاد قصه گو «آقاي حميدعاملي» به آرامي و با زبان كودكانه صحبت كنيد.
مي دانيد كه ذهن انسان در هر لحظه فقط مي تواند بر يك تصوير يا يك احساس تمركز كند. ذهن كودك تازه مبتلا نيز هنگام صحبت كردن، درگير رساندن مفهوم كلامي است و نمي تواند به چگونگي گفتار خود پي ببرد. معمولاً او از واكنش اطرافيان، نقص گفتارش را كشف مي كند. تا زماني كه به آن پي نبرده، فقط يك لكنت ساده دارد. مشكل اساسي وقتي شكل مي گيرد كه متوجه نامطلوبي گفتارش شده و آن را مترادف با بي عرضگي و بي كفايتي خود مي بيند، پس تلاش مي كند آن را با «ترفندهاي پنهان كاري» مخفي كند؛ مانند مترادف گويي، سكوت، توليد صداهاي كمكي، تغيير تن صدا، حرافي، تغيير چهره و رفتار، عصبانيت، خنده و... . هر چه دامنه پنهان كاري گسترده تر شود، «عوارض لكنت» عميق تر مي شود. حساسيت، خودكم بيني، زودرنجي، عدم اعتماد به نفس، اضطراب و... .
انگيزه مطالعه و تحقيق موضوع «لكنت زبان» توسط پژوهشگران غربي كه خود لكنت دارند(كه اغلب از اين گروهند)، قبل از اينكه بيانگر علاقه آنها به اين عارضه باشد، نشانه پنهان كردن لكنت خود پشت سنگري چون «محقق و درمان كننده لكنت» به جاي «درمان شونده» مي باشد. نيروي پنهان كاري، آنچنان ريشه دار و قوي است كه آنها نمي توانند مشكلي را بررسي كنند كه خود در دام آنند.در مسير درمان، بعد از مدتي كوتاه، «لكنت ظاهري»(اسپاسم، گيركردن، آشفتگي تنفس و حركات اضافي) بهبود مي يابد ولي اين پيروزي به تضمين عميق تري نياز دارد و آن، اصلاح «لكنت دروني» يا عوارض لكنت در روابط فردي- اجتماعي است.
با اوصافي كه بيان شد، لكنت زبان را مي توان اين طور شرح داد: لكنت زبان عارضه اي است روحي- عادتي(= شرطي)؛ به اين مفهوم كه در شرايط روحي خاص كه به سوابق ذهني فرد بستگي دارد، عادت شخص در گفتار(مثل تكرار سيلاب) يا در ذهنش(مثل نگراني از گيركردن- تمهيدات پنهان كاري) هويدا مي شود.

همشهري آنلاين: لكنت زبان، تكرار غيرارادي دنباله صداهاي حروفي معين، ممكن است به علت عوامل ژنتيكي، همراه با ساير اختلالات گفتار و نيز به دليل استرس و ناهنجار ي هاي كاركرد عصبي رخ دهد.
اگر كودك تان لكنت دارد به كار بستن اين توصيه ها مي تواند به او كمك كند:
* به آرامي و با وضوح با كودك تان سخن بگوييد. سعي كنيد با حالات صورت و ساير اطوار بدن تان به كودك نشان دهيد كه صبور هستيد و به چيزي كه او مي گويد توجه داريد نه به لكنت او.
* بگذاريد كودك آزادانه حرف بزند و تنها در صورت لزوم در مورد چيزي كه كودك سعي دارد بگويد اظهارنظر كنيد.
* هر روز زماني آرام به دور از مزاحمت هاي بيروني، با كودك تنها باشيد. اختصاص دادن توجه كامل به كودك اطمينان او را تقويت مي كند و او را به حرف زدن آزادانه تشويق مي كند.
* شما و ديگر اعضاي خانواده بايد توجه داشته باشيد كه سخن كودك را قطع نكنيد و با دقت به او گوش دهيد. هركسي بايد به نوبت حرف بزند و سخن ديگران را قطع نكند.
* كودك را به خاطر لكنت سرزنش نكنيد، بلكه مطمئن شويد كه او مي داند شما از او حمايت مي كنيد و پذيراي او هستيد.
نشانه هاي بيماري اوريون
همشهري آنلاين: بيماري اوريون يا گوشك ناشي از ويروسي است كه معمولاً در دوران كودكي افراد را مبتلا مي كند و از راه بزاق منتقل مي شود.
كودكان در بسياري از كشورهاي توسعه يافته در ابتداي زندگي بر ضد اين ويروس واكسينه مي شوند و براي همين در اين مناطق ،اين بيماري در حال حاضر كمتر ديده مي شود.
اما هنوز امكان دارد كه كودكان و حتي بزرگسالان به اين بيماري مبتلا شوند. نشانه هاي هشداردهنده ابتلا به اوريون اينها هستند:
تورم غدد بزاقي بناگوشي يا پاروتيد كه در پشت زاويه فك فوقاني و گونه ها قرار دارند. اين ناحيه بين فك فوقاني و گوش متورم و دردناك مي شود.
تب تا حد ۶/۳۹ درجه سانتي گراد.
سردرد
احساس درد هنگام صحبت كردن، بلعيدن، جويدن يا نوشيدن نوشابه هاي اسيدي مانند سودا يا آب پرتقال.
اوريون در صورت عدم درمان در موارد نادري ممكن است عوارضي مانند التهاب مغز(آنسفاليت) يا التهاب پرده  پوشاننده مغز(مننژيت) ايجاد كند.
ويروس اوريون بسيار مسري است، اما آنتي بيوتيك ها بر آن تأثيري ندارند، اين داروها تنها باكتري ها را از بين مي برند.
اگر مشكوك شديد كه يكي از اعضاي خانواده تان اوريون دارد، او را به فوريت به نزد دكتر ببريد.

سميه شرافتي- توماس سيدنهام، پزشك انگليسي از پايه گذاران اپيدميولوژي و طب باليني كه او رابقراط انگلستان مي نامند۱۰سپتامبر ۱۶۲۴(۱۹شهريور) در اين روز به دنيا آمد. رساله او در مورد بيماري نقرس، شاهكار او به حساب مي آيد. خوب است بدانيد كه نقرس يك بيماري مفصلي است و در اثر افزايش اسيداوريك در خون و در نهايت رسوب آن در مفاصل ايجاد مي شود. اين بيماري با درد زيادي همراه بوده و گاهي ميزان آن به حدي است كه بيمار حتي توان تحمل وزن يك ورق كاغذ را بر روي مفصل مبتلا شده ندارد. در واقع اين درد زماني به اوج خود مي رسد كه رسوبات اسيد اوريك شكل كريستال هاي نوك تيز به خود گرفته و در مفصل جمع شده اند. در بيماري نقرس علاوه بر درد، ورم مفاصل درگير نيز آزاردهنده است. هر دوي اين مشكلات در هنگام شب افزايش يافته و پوست آن ناحيه قرمز و داغ مي شود. براساس آمارهاي موجود تعداد مبتلايان به بيماري نقرس در هر هزار نفر شانزده مرد و تنها سه زن است. استراحت، استفاده از مسكن هاي التهابي، نوشيدن آب به مقدار زياد، كم كردن وزن، كنترل فشار خون و... از توصيه هاي درماني براي اين بيماري است. سيدنهام از نخستين كساني بود كه اين بيماري را شرح داد و همچنين اولين كسي بود كه از آهن در درمان كم خوني فقر آهن استفاده كرد.

گروه اجتماعي- فنيل كتونوري به عنوان اختلال سوخت و ساز موروثي معرفي شده است. اين بيماري از راه ژن مغلوب و كروموزوم هاي معمولي از پدر و مادر به كودك منتقل شده و باعث عقب ماندگي به نسبت شديد مي شود. علت آن فقدان آنزيمي در خون است كه از كبد ترشح مي شود و فنيل آلانين (اسيد آمينه اي كه در غذاها وجود دارد) را به پاراتيروزين تبديل مي كند. بنابراين فقدان آنزيم باعث انباشته شدن فنيل آلانين در خون شده و سيستم عصبي و به خصوص اعصاب مركزي را دچار ضايعه مي كند. اين كودكان از لحاظ رشد عمومي و جسماني اختلالي ندارند و بهره هوشي آنها اكثراً بين ۵۰ تا ۷۰ است. تشخيص سريع بيماري و درمان فوري در بهبودي بيمار بسيار مؤثر است. درمان بيماران رژيم غذايي بدون فنيل آلانين و ساير اسيدآمينه هايي است كه در بدن به آن تبديل مي  شود. براي اينكه پيشگيري بيماري به نتيجه مطلوب برسد بايد برنامه  غذايي قبل از پانزده ماهگي اجرا شود. بايد دانست كه دادن رژيم غذايي كاملاً عاري از فنيل آلانين امكان پذير نيست زيرا بايد غذا حتماً پروتئين داشته باشد براي همين اكثر اين كودكان با رژيم غذايي مخصوص دچار كم خوني و نارسايي تيروئيد مي شوند كه بايد نسبت به درمان آن نيز اقدام شود. براي اين كار بايد به طور مرتب مقدار فنيل آلانين خون كودك اندازه گيري شود زيرا مقدار كمتر از طبيعي و لازم فنيل آلانين منجر به عوارض عصبي و تشنج مي شود.