مدتي است شبكه هاي مختلف سيما براي پركردن ساعات كم بيننده، مجموعه هاي تكراري پخش مي كنند. اين مجموعه ها قرار است ساعت هاي خالي و كم مخاطب هر شبكه را تبديل به ساعت هاي پربيننده كند. اگر مسئولان شبكه ها دقيقاً با اين هدف، پخش مجموعه ها را شروع كرده اند بايد يك موضوع را فراموش نكنند؛ انتخاب اين مجموعه ها اهميت زيادي دارد. نمي توان انتظار داشت مجموعه هايي كه بارها روي آنتن رفته اند و مخاطب تلويزيون كاملاً با فضا، قصه و شخصيت هايشان آشناست، جذابيتي داشته باشد تا دوباره ديده شود. در اين مدت كه پخش سريال هاي تكراري در ساعت هاي خاص دنبال شده، بعضي از اين مجموعه ها با استقبال مواجه شده اند. اين استقبال، نتيجه انتخاب درست بوده است. در ساعت هاي مياني روز كه زمان فعاليت است، كمتر كسي فرصت تماشاي تلويزيون را دارد اما در همين ساعات، عده اي در منزل هستند و فرصت كافي براي ديدن يك مجموعه را دارند. با شناسايي مخاطبان اين مجموعه ها و تأمين سليقه آن ها، ساعت هاي كم بيننده تلويزيون، مخاطب خاص خود را خواهد داشت.
در گذر زمان
معمولاً مجموعه هاي تلويزيوني، محصولاتي تاريخ مصرف دار هستند. اغلب آنها با شتاب خاصي ساخته مي شوند و موضوع هايي دارند كه با شرايط اجتماعي، فرهنگي و... زمان ساخت، هم سو است. به همين دليل، بعد از مدتي كهنه مي شوند و ديدن شان لذتبخش نيست. ضعف هاي ساختاري اين مجموعه ها هم بر اثر گذشت زمان، بيشتر نمود پيدا مي كند. نمونه هاي زيادي وجود دارد كه در زمان پخش از تلويزيون، پديده اي محسوب مي شدند و مخاطبان زيادي داشتند. ديدن دوباره اين آثار، نشان مي دهد كه گذشت زمان، اثر وحشتناكي روي اين مجموعه ها گذاشته و ديدن شان را غيرقابل تحمل كرده است.
براي انتخاب مجموعه هاي تكراري بايد اين نكته را در نظر گرفت كه مجموعه اي كه قرار است پس از سال ها دوباره روي آنتن برود، حداقل استانداردها و جذابيت را داشته باشد. پخش مجموعه اي مثل «فروشگاه» از شبكه سوم، نشان مي دهد كه انتخاب درستي در اين زمينه صورت نگرفته است. اين مجموعه، نسبت به مجموعه هايي كه اين روزها از تلويزيون پخش مي شوند، واقعاً كار پر ايراد و ضعيفي است؛ مجموعه اي با داستاني كش دار و بي رمق كه حوصله تماشاگر را سر مي برد. با توجه به تغيير سليقه مخاطب مجموعه هاي تلويزيوني در يك دهه اخير، به نظر نمي رسد خارج كردن مجموعه اي مثل «فروشگاه» و پخش آن در يكي از ساعت هاي كم بيننده ظهرهاي تابستان، بتواند توجه بينندگان اين شبكه را جلب كند. اغلب مخاطبان شبكه سوم، جوان ها هستند. براي جوان امروز كه دامنه تفريحات و دسترسي  اش به فيلم ها و مجموعه هاي جذاب با جواني كه در دهه ۷۰ بيننده «فروشگاه» بوده قابل مقايسه نيست، تماشاي اين مجموعه تكراري، لذتبخش نيست.
بنابراين پخش مجموعه هاي ضعيفي مثل «فروشگاه»، «سنگ و شيشه» و... در اين ساعت ها، مي تواند فقط آنتن را پر كند و اين ساعت ها را به زماني تبديل نمي كند كه مردم از قبل برايش برنامه ريزي كنند و پاي تلويزيون بنشينند. اما انتخاب درست مجموعه ها، نشان داده اين ساعت هاي به اصطلاح مرده مي تواند پربيننده باشد. مدتي است پخش مجموعه موفق «قصه هاي جزيره» از شبكه دوم شروع شده؛ مجموعه اي كه در كشورهاي متعددي نمايش داده شده و مخاطب زيادي داشته است. «قصه هاي جزيره» اولين بار كه از تلويزيون كشورمان پخش شد، بيننده زيادي داشت. در اين سال ها، «قصه هاي جزيره» در آرشيو شبكه دوم بود و مسئولان، مترصد زمان مناسب بودند تا اين سريال جذاب كانادايي را دوباره روي آنتن بفرستند و در حالي كه مي توانست در ساعات پربيننده پخش شود، بعدازظهرها روي آنتن رفت. با اين همه «قصه هاي جزيره» در پخش دوم هم پربيننده است و مي تواند ساعت هاي خالي اين شبكه را به شكلي قابل قبول پر كند.
خانه تكاني در آرشيو
اينكه مخاطبان تلويزيون بتوانند زمان بيشتري پاي اين رسانه بنشينند و اوقات فراغت شان را با برنامه هاي آن سپري كنند، اصلاً بد نيست. اينكه مسئولان شبكه ها تصميم گرفته اند به روزهاي گرم تابستان با پخش سريال هاي جذابي كه قبلاً ديده ايم، حال و هواي تازه اي بدهند خوب است اما در شرايطي كه محدوديت توليد باعث شده در ساعت هاي اصلي و پيك، پركردن آنتن به يك معضل تبديل شود، اولويت با كدام ساعت هاست و برنامه ريزي براي پركردن آنتن در چه زماني اهميت دارد؟ در سال هاي اخير، با گسترش شبكه ها و افزايش زمان پخش برنامه ها، طبيعي است كه مشكل توليد سريال به وجود بيايد. با توجه به محدوديت هايي كه در خريد سريال هاي خارجي با آنها روبه رو هستيم، نمي توان انتظار داشت مسئولان شبكه هاي داخلي بتوانند با استفاده بيشتر از محصولات خارجي، هزينه ها را پايين بياورند. با وجود اين شرايط، استفاده از مجموعه هاي تكراري، ضروري است اما نبايد اين مجموعه ها را در پخش قرباني كرد. گاهي بعضي از مجموعه ها، قرباني زمان نامناسب پخش مي شوند و بدون اينكه بيننده اي داشته باشند، بيهوده روي آنتن مي روند در حالي كه بعضي از آنها قابليت جذب مخاطب را دارند. مجموعه «همسايه ها» يك بار در باكس اصلي شبكه سوم پخش شد. اين مجموعه در سيماي شبانگاهي شبكه اول تكرار شد و شبكه سوم نيز مدتي پيش به طور نامنظم چند قسمت از اين مجموعه را پخش كرد. هدردادن قابليت هاي مجموعه اي مثل «همسايه ها» كه يكي از سريال هاي قابل قبول تلويزيون در سال هاي اخير بوده، كار ساده اي است اما با اين بي سليقگي ها امكان استفاده درست از يك مجموعه از بين رفت؛ مجموعه اي كه مي توانست در پخش دوم هم مخاطب قابل توجهي داشته باشد؛ همان طور كه يكي ديگر از مجموعه هاي محمدحسين لطيفي(سفر سبز) در پخش دوم به اندازه بار اول ديده شد. زماني كه اين سريال براي اولين بار از شبكه سوم پخش شد، جذابيت هاي زيادي براي بيننده داشت. داستان، فضاسازي، تيم بازيگران و... امتيازهاي اين مجموعه بود كه در پخش دوم از چشم مخاطبان پروپاقرص سريال هاي تلويزيوني دور نماند. با اينكه زمان زيادي از پخش اول «سفر سبز» نگذشته بود، مردم همچنان علاقه مند به ديدن اين مجموعه بودند.
از مجموعه هاي عظيم و فاخري مثل «امام علي(ع)» و «ولايت عشق» هم استفاده هاي نامطلوبي مي شود. پخش مكرر بعضي از بخش هاي اين مجموعه ها در مناسبت هاي مختلف، چندان جالب نيست. ديدن چندباره اين مجموعه ها، جذابيت هاي آنها را كمرنگ مي كند و اگر زماني قرار شود نسخه كامل اين مجموعه هاي پرهزينه دوباره روي آنتن برود، كمتر كسي اشتياق دنبال كردن آنها را خواهد داشت. «امام علي(ع)» و «روايت عشق» در قالب سريال دنباله دار ساخته شده اند و تبديل كردن آنها به فيلم و حذف بعضي اتفاق ها، شخصيت ها و روابط، به آنها لطمه مي زند.
گاهي به نظر مي رسد كمبود مجموعه ها براي پركردن ساعت هاي مختلف، باعث مي شود مسئولان شبكه ها به خانه تكاني آرشيو بپردازند و بعضي مجموعه ها را كه ديگر بيننده اي ندارند، دوباره روي آنتن بفرستند. اما در اين بين، جاي بعضي مجموعه ها خالي است؛ مجموعه هايي كه ديدنشان پس از چند سال، خالي از لطف نيست. «هزار دستان»، «در خانه»، «لبه تاريكي»، «ارتش سري» و... .
با استفاده درست و پخش به موقع بعضي مجموعه هاي تكراري، مي توان علاوه بر پركردن ساعت هاي خالي، بيننده بيشتري براي هر شبكه جذب كرد؛ فقط بايد درست انتخاب كرد!

گروه ادب و هنر-مينو فرشچي از فيلم نامه نويسان شاخص زن كه در كارنامه فعاليتهايش آثاري همچون شوكران و كاغذ بي خط را دارد اين روزها از نگارش يك فيلمنامه فارغ شده است. او مي گويد: فيلمنامه سرنوشت را به تازگي به پايان رسانده  ام و اين روزها مشغول نگارش فيلمنامه ديگري با عنوان «سايه تنهايي» هستم.
فيلم نامه«سرنوشت» قرار است تبديل به يك مجموعه تلويزيوني شود. فرشچي در مورد اين فيلم نامه مي گويد: ابتدا قرار بوداين فيلمنامه براي ۹۰ قسمت نوشته شود، اما پس از مشورت هايي با تهيه كننده، قرار شد فيلمنامه براي ساخت مجموعه اي ۲۶ قسمتي نوشته شود. از مدتي قبل نگارش فيلمنامه را به پايان رساندم و آن را براي توليد در اختيار تهيه كننده قرار داده ام.
اين فيلم نامه نويس مي گويد: كاهش قسمت هاي مجموعه و تغيير شكل آن موجب شده كيفيت فيلمنامه تا حد زيادي افزايش پيدا كند و داستان در قالب و شكل تازه اي ارائه شود.
فرشچي در مورد داستان اين مجموعه مي گويد: «سرنوشت» مضموني اجتماعي دارد و داستان سه زن را در سه مقطع زماني مختلف پيش از انقلاب، پس از انقلاب تا پايان جنگ تحميلي و از اتمام جنگ تا زمان حاضر به تصوير مي كشد.
فرشچي اين روزها مشغول نگارش مجموعه تلويزيوني «سايه تنهايي» است و در مورد آن مي گويد: فيلمنامه اين مجموعه را در ۲۶ قسمت مي نويسم البته تنها نگارش چند قسمت پاياني مجموعه باقي مانده است. مضمون داستان هم درباره مسائل اجتماعي و پزشكي است . بر اساس برنامه ريزي نگارش فيلمنامه تا پايان شهريور به پايان مي رسد و متن براي توليد در اختيار تهيه كننده قرار مي گيرد.
در نگارش فيلمنامه«سايه تنهايي» شيوا كاظمي و مهدي محمدنژاديان من را همراهي مي كنند. داستانهاي اين مجموعه در يك بيمارستان اتفاق مي افتد و در كنار اتفاقات بيمارستان، زندگي شخصي پزشكان و پرستاران نيز به تصوير كشيده مي شود. اين مجموعه بر اساس طرحي از گروه خانواده شبكه يك سيما نوشته مي شود و در قالب ۲۶ قسمت ۳۵ دقيقه اي تهيه خواهد شد.

Splinter Cell : Chaos theory
سيستم:PS2
سبك: اكشن
يكي از عنوان هاي قوي سبك اكشن - مخفي كاري سري بازي هاي Splinter Cell محصول استوديوي معروف Ubisoft است. در قسمت سوم اين سري سام فيشر راهي مأموريت هاي جديدي مي شود. حال و هواي بازي ها مثل نسخه هاي قبلي طراحي شده و باز هم بايد بدون ايجاد سروصدا در بازي به پيش برويد. سام فيشر چند حركت جديد ياد گرفته كه البته چندان فرقي در اصل مطلب ايجاد نكرده است.
سام فيشر علاوه بر ضربه آرنج به ضربه كف دست و زانو هم مجهز شده است. اما وضعيت هوش مصنوعي بازي تغيير چنداني نكرده و هنوز هم دشمنان در تاريكي شما را ابداً نمي بينند و حتي سايه شما را هم نمي بينند. سام علاوه بر هك كردن درها اين بار مي تواند بدون زحمت زياد آنها را شكسته و وارد شود.
Final Fight Series
سيستم:PS2
سبك:اكشن
اين بازي در زمان كنسول هاي ۱۶ بيتي رقيب سرسخت و درجه يك سري معروف شورش در شهر(Streets of Rage) بود. جريان بازي در هر سه شماره بازي چيزي مشابه داستان شورش در شهر بود، اما ليست فنون و حركات رزمي اين بازي انصافاً قابل قياس با حركات افراد در شورش در شهر نيست.
گو اينكه در هر دو سري ما تنها با يك دكمه كار مي كنيم و فنون چندان زياد نيستند، اما در شورش در شهر شما فنون زيباتر و دلچسب تري را مي توانيد اجرا كنيد. در Final Fight در هر قسمت بايد از بين سه يا چهار نفر يك مبارز انتخاب كرده و وارد خيابان هاي پر از نفرات دشمن شويد. تنوع مراحل هم در شورش در شهر بيشتر از اين سري از بازي هاست. ولي با وجود اين Final Fight در زمان خود يكي از پرطرفدارترين عنوان هاي كنسول سوپر نينتندو بود و همان طور كه عنوان شد، رقيب سرسخت سري شورش در شهر به شمار مي آمد.