نگاه
وقتي كه هدف
فقط پركردن آنتن نيست
گروه ادب و هنر- آنتن هيچ وقت نبايد خالي بماند. در رسانه تلويزيون، اين يك واقعيت غيرقابل انكار است. تلويزيون بايد برنامه براي پخش داشته باشد.
آنتن، خوراك مي خواهد و برنامه هاي سرگرم كننده همواره سهم قابل توجهي در جذب مخاطب داشته اند.
سريال هاي داستاني در همه جاي دنيا مخاطبان گسترده دارند؛ چنان كه مجموعه هايي چون قصه هاي جزيره و پرستاران به خاطر اقبال مخاطب، سال هاي سال توليد شده و روي آنتن مي روند. در آن سوي آب ها البته رويكرد ديگري هم وجود دارد كه به ندرت به آن اشاره شده است؛ اين كه اگر سريالي مورد توجه مخاطب قرار نگيرد، پخشش متوقف مي شود. در واقع، همان طور كه اقبال گسترده مخاطب مي تواند باعث شود يك سريال، سال هاي سال توليد و پخش شود، در مقابل، بازخوردهاي منفي هم مي تواند باعث بايگاني شدن يك سريال شود.
در شبكه هاي معتبر دنيا به ندرت پيش آمده سريالي كه مخاطب آن را نپسنديده، پخشش ادامه يافته باشد، در صورتي كه همين الان مجموعه اي كه با هزينه فراواني هم توليد شده روي آنتن است كه شايد بتوان گفت از كمترين مخاطب ممكن برخوردار است؛ سريالي كه نه خواص آن را مي پسندند و نه عوام؛ درست مثل كارهاي قبلي سازنده اش كه دقيقاً همين ويژگي را داشتند.
در سيما كارگرداناني حضور دارند كه در ساخت سريع و ارزان مجموعه هاي پرمخاطب به تبحر قابل توجهي دست يافته اند. اين مجموعه ها، البته كيفيت چندان بالايي ندارند ولي در جذب مخاطب، موفق عمل مي كنند.
از سوي ديگر مديران شبكه ها، مجموعه هايي را هم با وسواس توليد مي كنند؛ سريال هاي درجه الف كه اغلب توسط كارگردان هاي سينما ساخته مي شوند. در توليد اين مجموعه ها، پركردن آنتن، اولويت اول نيست و با صرف وقت و هزينه، كوشش مي شود تا كاري ماندگار به پخش برسد.
بديهي است كه افزايش توليد چنين مجموعه هايي مي تواند مخاطبي را كه خيلي تماشاگر برنامه هاي تلويزيون نيست، جذب كند؛ اتفاقي كه با اولين شب آرامش رخ داد و حالا زير تيغ نويد چنين اتفاقي را مي دهد.
وقتي هدف فقط پركردن آنتن نباشد، مي توان به دستاوردهايي قابل توجه دست يافت.
بخصوص كه تجربه نشان داده مخاطب تفاوت كيفيت سريال ها را به خوبي متوجه مي شود.
|